| Summary: | Kampung dalam bandar merupakan salah sebuah daripada bentuk penempatan yangahagi kepada dua bentuk iaitu penempatan khas dan penempatan yang tidak terancang iaitu setinggan. Namun, kajian ini lebih menekankan kepada corak penempatan khas atau dikenali sebagai kawasan Rezab Melayu, yang ditumpukan kepada masalah-masalah fizikal sahaja. Setelah dikenalpasti didapati terdapat lima aspek fizikal yang boleh menggugat pembangunan-pembangunan yang ingin dijalankan dikawasan ini juga kawasan sekitarnya. Aspek tersebut merangkumi aspek perundangan, hakmilik, gunatanah, nilai tanah polisi juga strategi pihak pentadbir. Kajian yang lebih memberikan perhatian kepada data-data sekunder ini, melalui kajian agansi dari jabatab-jabatan tertentu, akhirnya telah mendapati bahawa terdapat satu faktor sahaja yang telah menjanakan permasalahan sehinggakan aspek lain turut tergugat. Aspek perundanganlah secara tak langsung telah merencanakan bentuk-bentuk pembangunan serta mempengaruhi aspek-aspek fizikal yang lain sehinggakan proses pembangunan jadi lambat dan tidak seganding dengan pembangunan kawasan sekitarnya, sekalipun ianya berada ditengah-tengah kota metropolitan. Walaubagaimanapun terdapat satu kepentingan yang amat ketara di mana aspek perundangan inilah yang telah memberikan keyakinan dan pemilikan secara total disamping dapat memelihara tanah serta hak orang Melayu dari lupus. Diakhirnya didapati bahawa kajian untuk mengetahui hanya masalah-masalah fizikal sahaja tidak mencukupi, keran seperti sosial dan ekonomi juga perlu dikaji secara menyeluruh. Pendek kata aspek-aspek ini haruslah diseimbangkan agar semua masyarakat kota dapat menikmati kemudahan hidup yang sebenar se suai dengan peredaran zaman dan bentuk pembangunan yang disarankan.
|
|---|