Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/
Enakmen Lembaga Bandaran 1932, Cap 137, ternyata terlalu "out dated" untuk digunakan dalam perancangan dan kawalan pembangunan bandar-bandar masakini; dan telah digantikan dengan Akta Perancangan Bandar dan Desa 1976, (Akta 172) yang boleh digunakan dengan lebih meluas dengan disokong oleh...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | |
| Subjects: |
| _version_ | 1796681123347038208 |
|---|---|
| author | 260642 Zainuddin Ahmad |
| author_facet | 260642 Zainuddin Ahmad |
| author_sort | 260642 Zainuddin Ahmad |
| collection | OCEAN |
| description | Enakmen Lembaga Bandaran 1932, Cap 137, ternyata terlalu "out dated" untuk digunakan dalam perancangan dan kawalan pembangunan bandar-bandar masakini; dan telah digantikan dengan Akta Perancangan Bandar dan Desa 1976, (Akta 172) yang boleh digunakan dengan lebih meluas dengan disokong oleh beberapa Akta lain. Bermula pada tahun 1977, melalui akta Kerajaan Tempatan (Akta 171) Kerajaan Negeri telah mewartakan 5% dari keluasan Negeri Selangor sebagai kawasan pihak berkuasa tempatan, yang ditadbirkan oleh lapan buah Majlis Daerah dan tiga Majlis Perbandaran. Namun demikian kajian lebih lanjut mendapati amalan kawalan perancangan dan pembangunan perbandaran di Selangor keseluruhannya masih tidak banyak perubahan dari sistem lama. Dikebanyakan tempat masih ujud pembangunan yang tidak terkawal dan tidak tersusun seperti yang berlaku di kawasan bandar Kajang dan Shah Alam. Punca utama masalah ini ialah tiadanya satu bentuk perancangan perbandaran yang menyeluruh yang boleh digunakan sebagai alat kawalan utama. Ini ditambah pula oleh kurangnya koordinasi antara agensi perancangan dan pembangunan yang terlibat disamping adanya masalah kekurangan tenaga kerja dalam bidang-bidang yang sangat diperlukan terutamanya diperingkat tempatan. Ini tentunya menimbulkan masalah untuk menterjemahkan polisi-polisi perancangan dan kawalan pembangunan secara lebih berkesan; manakala amalan penguatkuasaannya pula kurang dititikberatkan. Dengan yang demikian cadangan yang dikemukakan adalah berasaskan kepada pelaksanaan lebih positif segala bentuk perundangan yang telah disediakan, bagi mengawal arah dan trend pembangunan hari ini dan masa hadapan. |
| first_indexed | 2024-03-04T21:23:35Z |
| format | |
| id | KOHA-OAI-TEST:178185 |
| institution | Universiti Teknologi Malaysia - OCEAN |
| last_indexed | 2024-03-04T21:23:35Z |
| record_format | dspace |
| spelling | KOHA-OAI-TEST:1781852020-12-19T17:04:54ZKearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ 260642 Zainuddin Ahmad Enakmen Lembaga Bandaran 1932, Cap 137, ternyata terlalu "out dated" untuk digunakan dalam perancangan dan kawalan pembangunan bandar-bandar masakini; dan telah digantikan dengan Akta Perancangan Bandar dan Desa 1976, (Akta 172) yang boleh digunakan dengan lebih meluas dengan disokong oleh beberapa Akta lain. Bermula pada tahun 1977, melalui akta Kerajaan Tempatan (Akta 171) Kerajaan Negeri telah mewartakan 5% dari keluasan Negeri Selangor sebagai kawasan pihak berkuasa tempatan, yang ditadbirkan oleh lapan buah Majlis Daerah dan tiga Majlis Perbandaran. Namun demikian kajian lebih lanjut mendapati amalan kawalan perancangan dan pembangunan perbandaran di Selangor keseluruhannya masih tidak banyak perubahan dari sistem lama. Dikebanyakan tempat masih ujud pembangunan yang tidak terkawal dan tidak tersusun seperti yang berlaku di kawasan bandar Kajang dan Shah Alam. Punca utama masalah ini ialah tiadanya satu bentuk perancangan perbandaran yang menyeluruh yang boleh digunakan sebagai alat kawalan utama. Ini ditambah pula oleh kurangnya koordinasi antara agensi perancangan dan pembangunan yang terlibat disamping adanya masalah kekurangan tenaga kerja dalam bidang-bidang yang sangat diperlukan terutamanya diperingkat tempatan. Ini tentunya menimbulkan masalah untuk menterjemahkan polisi-polisi perancangan dan kawalan pembangunan secara lebih berkesan; manakala amalan penguatkuasaannya pula kurang dititikberatkan. Dengan yang demikian cadangan yang dikemukakan adalah berasaskan kepada pelaksanaan lebih positif segala bentuk perundangan yang telah disediakan, bagi mengawal arah dan trend pembangunan hari ini dan masa hadapan.Tesis (Sarjana Muda Perancangan Bandar dan Wilayah) - Universiti Teknologi Malaysia, 1984Enakmen Lembaga Bandaran 1932, Cap 137, ternyata terlalu "out dated" untuk digunakan dalam perancangan dan kawalan pembangunan bandar-bandar masakini; dan telah digantikan dengan Akta Perancangan Bandar dan Desa 1976, (Akta 172) yang boleh digunakan dengan lebih meluas dengan disokong oleh beberapa Akta lain. Bermula pada tahun 1977, melalui akta Kerajaan Tempatan (Akta 171) Kerajaan Negeri telah mewartakan 5% dari keluasan Negeri Selangor sebagai kawasan pihak berkuasa tempatan, yang ditadbirkan oleh lapan buah Majlis Daerah dan tiga Majlis Perbandaran. Namun demikian kajian lebih lanjut mendapati amalan kawalan perancangan dan pembangunan perbandaran di Selangor keseluruhannya masih tidak banyak perubahan dari sistem lama. Dikebanyakan tempat masih ujud pembangunan yang tidak terkawal dan tidak tersusun seperti yang berlaku di kawasan bandar Kajang dan Shah Alam. Punca utama masalah ini ialah tiadanya satu bentuk perancangan perbandaran yang menyeluruh yang boleh digunakan sebagai alat kawalan utama. Ini ditambah pula oleh kurangnya koordinasi antara agensi perancangan dan pembangunan yang terlibat disamping adanya masalah kekurangan tenaga kerja dalam bidang-bidang yang sangat diperlukan terutamanya diperingkat tempatan. Ini tentunya menimbulkan masalah untuk menterjemahkan polisi-polisi perancangan dan kawalan pembangunan secara lebih berkesan; manakala amalan penguatkuasaannya pula kurang dititikberatkan. Dengan yang demikian cadangan yang dikemukakan adalah berasaskan kepada pelaksanaan lebih positif segala bentuk perundangan yang telah disediakan, bagi mengawal arah dan trend pembangunan hari ini dan masa hadapan.01PSZJBLCity planning |
| spellingShingle | City planning 260642 Zainuddin Ahmad Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title | Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title_full | Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title_fullStr | Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title_full_unstemmed | Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title_short | Kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar-bandar : kajian kes peranan Jabatan Perancang Bandar dan Kampong Selangor, Majlis Daerah Hulu Langat/ |
| title_sort | kearah satu sistem kawalan perancangan yang lebih berkesan dalam pembangunan bandar bandar kajian kes peranan jabatan perancang bandar dan kampong selangor majlis daerah hulu langat |
| topic | City planning |
| work_keys_str_mv | AT 260642zainuddinahmad kearahsatusistemkawalanperancanganyanglebihberkesandalampembangunanbandarbandarkajiankesperananjabatanperancangbandardankampongselangormajlisdaerahhululangat |