| Summary: | Bu çalışmanın amacı, Din kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeylerini ve e-öğrenmeye ilişkin tutumlarını incelemektir. Çalışmada, bu değişkenlerde cinsiyet, yaş, mezun olunan lise türü ve sınıf düzeyine göre farklılaşma olup olmadığı araştırılmıştır. Ayrıca öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeyleri ile e-öğrenmeye yönelik tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, nicel araştırma desenlerinden ilişkisel tarama modeline göre düzenlenmiştir. Araştırmaya, 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde öğrenim gören (1-4.sınıflar) 235 lisans öğrencisi katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında, Ng (2012)’nin geliştirdiği, Hamutoğlu, Güngören, Uyanık ve Erdoğan (2017) tarafından Türkçe’ye çevrilen “Dijital Okuryazarlık Ölçeği” ve Haznedar ve Baran’ın (2012) geliştirdiği “E-Öğrenmeye Yönelik Genel Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler; standart sapma, bağımsız örneklemler t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon testi istatistiki teknikleriyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, araştırmaya katılan öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık ortalamalarının “kararsızım” düzeyinde olup “katılıyorum” düzeyine yakın olduğu bulunmuştur. E-öğrenmeye yönelik tutum ortalamalarının ise “iki aradayım” düzeyinde olup “katılmıyorum” düzeyine yakın olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeylerinde yaş, mezun olunan lise türü ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık bulunurken, cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. E-öğrenmeye yönelik tutumda ise; öğretmen adayları arasında cinsiyet, yaş ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık gözlenirken, mezun olunan lise türüne göre anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Araştırmada, öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeyleri ile e-öğrenmeye yönelik tutumları arasında orta düzeyde pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu da tespit edilmiştir.
|
|---|