حسن‌نیت در انعقاد قرارداد؛ با تأکید بر کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا
اصل حسن‌نیت به اشکال مختلف در قرارداد ایفای نقش می‌کند. شکل این ایفا در مرحله پیش‌قراردادی به‌صورت تحدید اصل آزادی مذاکره و منشأ تعهدات تبعی چون دادن اطلاعات و رازداری است. در خصوص جایگاه حسن‌نیت در انعقاد قرارداد، بین نظام‌های مختلف حقوقی وحدت نظری وجود ندارد. این اختلاف در ماده 7 کنوانسیون بیع بین...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
CILA
2016-07-01
|
| Series: | Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.cilamag.ir/article_20728_5bbd4744ece514e1940f633058fbf7b6.pdf |
| Summary: | اصل حسن‌نیت به اشکال مختلف در قرارداد ایفای نقش می‌کند. شکل این ایفا در مرحله پیش‌قراردادی به‌صورت تحدید اصل آزادی مذاکره و منشأ تعهدات تبعی چون دادن اطلاعات و رازداری است. در خصوص جایگاه حسن‌نیت در انعقاد قرارداد، بین نظام‌های مختلف حقوقی وحدت نظری وجود ندارد. این اختلاف در ماده 7 کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا (1980) که مبهم و قابل تفسیر است ظاهر شد. این تحقیق در نظر دارد جایگاه حسن‌نیت را در انعقاد قرارداد با تأکید بر کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا مطالعه کند. به‌طور کلی می‌توان گفت رویکرد منسجمی در خصوص اعمال حسن‌نیت در انعقاد قرارداد در کنوانسیون وجود ندارد و از این جهت، نظام حقوقی ایران با کنوانسیون وین هماهنگ است. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-614X 2251-614X |