| Summary: | 25- İsrâ/44: “Onu tesbih etmeyen ve hamdetmeyen hiçbir şey yoktur, ama siz onların
tesbihini kavramazsınız” (17 İsrâ/44) ayetinin bütün varlıkların Allah’ı
tesbih ettiği ama insanların onların bu tesbihini kavramadığı şeklinde
anlaşıldığı görülmektedir.
Oysa
ayetin 40. ayetten beri devam eden bağlamı, bütün insanlar değil, Resulullah
zamanında ve başka zamanlarda Allah’a ortak koşan müşrikler bağlamıdır. Çünkü
bu ayet olsun, varlıkların Allah’ı tesbih ettiğini söyleyen başka ayetler olsun
bu tesbihin sözcüklerle değil, varlıklarının Allah’ın ortaklıktan ve
eksikliklerden münezzeh olduğunu gösterdiğini, mükemmel varlıklarıyla buna
şahitlik ettiklerini söylemektedir. Yani varlıkların varlığı hal diliyle yüce Allah’ı
şirkten ve her türlü eksiklikten tenzih ettiği gibi, onun sonsuz yüce ve
mükemmel olduğunu da göstermektedir.
|
|---|