تحلیل کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر:صلاحیت دولتهای ساحلی در آبهای سرزمینی
تلاشهای دیپلماتیک پنج جانبة دولتهای ساحلی دریای خزر به منظور تعیین رژیم حقوقی این دریا پس از 27 سال در 12 اوت 2018 (برابر با 21 مرداد 1397) با انعقاد «کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر» در شهر آکتائو قزاقستان به ثمر نشست. هرچند این کنوانسیون با تقسیم دریای خزر به مناطق دریایی مختلف ازجمله منطقة آب...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
CILA
2021-04-01
|
| Series: | Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.cilamag.ir/article_243843_54f598ca328c7bdbd43de5fb739f4e8b.pdf |
| Summary: | تلاشهای دیپلماتیک پنج جانبة دولتهای ساحلی دریای خزر به منظور تعیین رژیم حقوقی این دریا پس از 27 سال در 12 اوت 2018 (برابر با 21 مرداد 1397) با انعقاد «کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر» در شهر آکتائو قزاقستان به ثمر نشست. هرچند این کنوانسیون با تقسیم دریای خزر به مناطق دریایی مختلف ازجمله منطقة آبهای سرزمینی در راستای تعیین صلاحیت دولتهای ساحلی گام برداشته، تأمل در مفاد این کنوانسیون، شاهدی بر این مدعاست که در خصوص بسیاری از موضوع های صلاحیتی در منطقة آبهای سرزمینی این دریا مقرره‌ای وجود ندارد. بدون تردید، وجود چنین خلأهای معاهداتی می تواند دولتهای ساحلی خزر به‌ویژه دولت ایران را در مرحلة اجرا با مشکلات جدی مواجه کند. نتایج این نوشتار نشان می دهد که مطابق حقوق بین الملل، دولتهای ساحلی در رابطه با طیف گسترد‌ه‌ای از موضوع ها از صلاحیت های تقنینی، قضایی و اجرایی در منطقة آبهای سرزمینی برخوردارند و تسرّی مقررات مزبور توسط پنج دولت ساحلی به دریای خزر، بهترین راهکار جهت حل‌و‌فصل چالش‌های صلاحیتی آتی است. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-614X 2645-4858 |