| Summary: | Problematyka dotycząca kształtowania pojęcia, rozwoju prawnego, organizacyjnego i instytucjonalnego Policji, chociaż obecna w literaturze, podejmowana była przez stosunkowo nieliczną grupę badaczy. Argumentem do podjęcia badań w obszarze szeroko pojętej Policji był fakt, że jest to formacja, która współcześnie pełni w społeczeństwie niezwykle istotną rolę w aspekcie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Sprawna, skuteczna realizacja powinności przez jej funkcjonariuszy sprawia, że społeczeństwo może czuć się bezpiecznie. Badania opinii społecznej, niezależnie od zaistniałych wydarzeń nadzwyczajnych, utrzymują się na wysokim poziomie. Jest to niewątpliwie efekt zaangażowania oraz sumiennej służby policjantów, którzy każdego dnia rzetelnie wykonują swoje obowiązki na rzecz obywateli. Codzienne wykonywanie zadań służbowych przez funkcjonariuszy Policji w sposób bezpośredni wpływa na zaufanie do instytucji państwa. Ten aspekt o kluczowym znaczeniu ma głębokie uwarunkowania historyczne, kulturowe i społeczne. Dlatego też w artykule stanowiącym część I, omówiono genezę pojęcia oraz przedstawiono wybrane elementy związane z rozwojem, pod względem prawnym i organizacyjnym, instytucji zapewniającej bezpieczeństwo w państwie z perspektywy epok historycznych. Eksplorację rozpoczyna okres starożytności, gdzie rozważaniami objęto państwa-miasta w Grecji oraz funkcjonujące wówczas poglądy na jego istotę, reprezentowane przez jednego z najwybitniejszych filozofów – Arystotelesa. Przeprowadzono również selektywną charakterystykę instytucji zapewniających sensu largo bezpieczeństwo i sprawiedliwość w okresie średniowiecza i w dobie absolutyzmu na przykładzie Anglii i Francji.
|
|---|