واژهشناسی خویشاوندی در قرآن
پیوندهای خویشاوندی و روابط خانوادگی، گستره وسیعی از آیات قرآن را به خود اختصاص داده و در زمینههای مختلفی فقهی، تاریخی و اجتماعی مطرح شده و محمول احکام بسیاری درخصوص محرمیت، ارث، احسان و انفاق، ازدواج و طلاق و غیره قرار گرفته است. پژوهش حاضر عهدهدار شناخت واژگان حوزه خویشاوندی در قرآن و تبیین دلالت...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Payame Noor University
2019-03-01
|
Series: | Pizhūhish/Nāmah-i Tafsīr va Zabān-i Qurān |
Subjects: | |
Online Access: | http://quran.journals.pnu.ac.ir/article_6002_abc2a61545c675615b7b2f5a5859f2f9.pdf |
_version_ | 1818041755903197184 |
---|---|
author | محمد ناصحی لیلا السادات مروجی |
author_facet | محمد ناصحی لیلا السادات مروجی |
author_sort | محمد ناصحی |
collection | DOAJ |
description | پیوندهای خویشاوندی و روابط خانوادگی، گستره وسیعی از آیات قرآن را به خود اختصاص داده و در زمینههای مختلفی فقهی، تاریخی و اجتماعی مطرح شده و محمول احکام بسیاری درخصوص محرمیت، ارث، احسان و انفاق، ازدواج و طلاق و غیره قرار گرفته است. پژوهش حاضر عهدهدار شناخت واژگان حوزه خویشاوندی در قرآن و تبیین دلالت آن واژگان بر انواع روابط و پیوندهای خویشاوندی از خلال مطالعه آیات قرآن و با تکیه بر اقوال لغویون و نظرات مفسران قرآن کریم است. واژگان بهکار گرفته شده در قرآن کریم جهت توصیف روابط خویشاوندی از حیث کمیت، وسعت و دوری و نزدیکی عبارتاند از: «اهل، آل، عشیره، رهط، فصیله، قبیله، شعب و قوم» و نیز واژههای «قربی و ارحام.» در میان واژگان مذکور، واژه «اهل» کوچکترین واحد خویشاوندی و واژه «شعب» بزرگترین واحد خویشاوندی را نشان میدهد. بدین معنا که واژه «اهل» ظهور در معنای خانواده فرد داشته و به ترتیب واژههای «آل، عشیره، رهط و فصیله» گستره وسیعتری از خویشاوندان را در برمیگیرند. واژگان «قبیله و شعب» اشاره به حوزه وسیع خویشاوندی در طبقات انساب عربی داشته و بیانگر روابط نسبی دور، پیچیده و البته ادعایی ایشان است. دلالت واژه «قوم» بر معنای خویشاوندی دلالتی تضمنی است و در قرآن کریم در معنای خویشاوندی نیز استعمال شده است. همه واژگان مذکور توصیفگر روابط نسبی در ابعاد مختلف بوده و درخصوص «عشیره، رهط و فصیله» به «اقارب نزدیک پدری فرد» اطلاق میشوند. |
first_indexed | 2024-12-10T08:35:28Z |
format | Article |
id | doaj.art-07a4285ef45747ab9020840792b17c4f |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2322-3804 2538-614X |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-10T08:35:28Z |
publishDate | 2019-03-01 |
publisher | Payame Noor University |
record_format | Article |
series | Pizhūhish/Nāmah-i Tafsīr va Zabān-i Qurān |
spelling | doaj.art-07a4285ef45747ab9020840792b17c4f2022-12-22T01:55:59ZfasPayame Noor UniversityPizhūhish/Nāmah-i Tafsīr va Zabān-i Qurān2322-38042538-614X2019-03-017220922810.30473/quran.2019.60026002واژهشناسی خویشاوندی در قرآنمحمد ناصحی0لیلا السادات مروجی1استادیار گروه معارف اسلامی، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایراناستادیار گروه علوم قرآن و حدیث، مرکز کاشان، دانشگاه پیام نور، کاشان، ایرانپیوندهای خویشاوندی و روابط خانوادگی، گستره وسیعی از آیات قرآن را به خود اختصاص داده و در زمینههای مختلفی فقهی، تاریخی و اجتماعی مطرح شده و محمول احکام بسیاری درخصوص محرمیت، ارث، احسان و انفاق، ازدواج و طلاق و غیره قرار گرفته است. پژوهش حاضر عهدهدار شناخت واژگان حوزه خویشاوندی در قرآن و تبیین دلالت آن واژگان بر انواع روابط و پیوندهای خویشاوندی از خلال مطالعه آیات قرآن و با تکیه بر اقوال لغویون و نظرات مفسران قرآن کریم است. واژگان بهکار گرفته شده در قرآن کریم جهت توصیف روابط خویشاوندی از حیث کمیت، وسعت و دوری و نزدیکی عبارتاند از: «اهل، آل، عشیره، رهط، فصیله، قبیله، شعب و قوم» و نیز واژههای «قربی و ارحام.» در میان واژگان مذکور، واژه «اهل» کوچکترین واحد خویشاوندی و واژه «شعب» بزرگترین واحد خویشاوندی را نشان میدهد. بدین معنا که واژه «اهل» ظهور در معنای خانواده فرد داشته و به ترتیب واژههای «آل، عشیره، رهط و فصیله» گستره وسیعتری از خویشاوندان را در برمیگیرند. واژگان «قبیله و شعب» اشاره به حوزه وسیع خویشاوندی در طبقات انساب عربی داشته و بیانگر روابط نسبی دور، پیچیده و البته ادعایی ایشان است. دلالت واژه «قوم» بر معنای خویشاوندی دلالتی تضمنی است و در قرآن کریم در معنای خویشاوندی نیز استعمال شده است. همه واژگان مذکور توصیفگر روابط نسبی در ابعاد مختلف بوده و درخصوص «عشیره، رهط و فصیله» به «اقارب نزدیک پدری فرد» اطلاق میشوند.http://quran.journals.pnu.ac.ir/article_6002_abc2a61545c675615b7b2f5a5859f2f9.pdfخویشاوندیواژهشناسیقرآن |
spellingShingle | محمد ناصحی لیلا السادات مروجی واژهشناسی خویشاوندی در قرآن Pizhūhish/Nāmah-i Tafsīr va Zabān-i Qurān خویشاوندی واژهشناسی قرآن |
title | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
title_full | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
title_fullStr | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
title_full_unstemmed | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
title_short | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
title_sort | واژهشناسی خویشاوندی در قرآن |
topic | خویشاوندی واژهشناسی قرآن |
url | http://quran.journals.pnu.ac.ir/article_6002_abc2a61545c675615b7b2f5a5859f2f9.pdf |
work_keys_str_mv | AT mḥmdnạṣḥy wạzẖhsẖnạsykẖwysẖạwndydrqrận AT lylạạlsạdạtmrwjy wạzẖhsẖnạsykẖwysẖạwndydrqrận |