Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno

Przedstawiany artykuł wyrasta z niepokoju o możliwość, sposób oraz cel filozoficznej aktywności, a zarazem z głębokiego przekonania, iż największym filozoficznym problemem, źródłem trapiącej filozofów najcięższej udręki, jest sama filozofia: jej nieobecność, a zarazem – stała potrzeba. Punktem wyjśc...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Bartosz Gałązka
Format: Article
Language:deu
Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2012-03-01
Series:The Polish Journal of Aesthetics
Online Access:https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139009277/eik_24_3.pdf/5fd7f045-fb33-4a74-8ca9-1b4878ad69e3
_version_ 1818736844639043584
author Bartosz Gałązka
author_facet Bartosz Gałązka
author_sort Bartosz Gałązka
collection DOAJ
description Przedstawiany artykuł wyrasta z niepokoju o możliwość, sposób oraz cel filozoficznej aktywności, a zarazem z głębokiego przekonania, iż największym filozoficznym problemem, źródłem trapiącej filozofów najcięższej udręki, jest sama filozofia: jej nieobecność, a zarazem – stała potrzeba. Punktem wyjścia jest zdiagnozowana przez Arnolda Berleanta separacja Kantowskich „królestw”: wiedzy, moralności i sądu, przyczyniająca się do unieczynnienia filozofii w jej źródłowym dążeniu do doskonalenia człowieka. Namysł autora inicjuje pytanie, które stawia amerykański filozof, twórca programu somatoestetyki, Richard Shusterman: „Po co praktykować filozofię?”; towarzyszy mu intuicja co do konieczności jakiegoś specjalnego sposobu życia, bez którego wezwanie do he philosophia musiałoby pozostać trwale niezrealizowane. Przesłanki proponowanej na nie odpowiedzi odnajdujemy u Platona: w dialogu Timaios, a przede wszystkim w III księdze Państwa, gdzie mowa jest o tym, co powinno być treścią najlepszej paidei oraz jakim trybem owo formowanie powinno się realizować. Miejsce to wyznacza nam marszrutę, odsyłając do greckiego ideału philosophikos bios – filozoficznego życia. Okazuje się ono wytrwałą troską i prawdziwą ascezą, która nie zaniedbując ani duszy, ani ciała, wszystkie swe starania koncentruje wokół najlepszego, prawdziwie ludzkiego życia. Aby je osiągnąć, trzeba poddać się swoistej terapii.
first_indexed 2024-12-18T00:43:37Z
format Article
id doaj.art-085ef846b1e74d1aae092ae86b210839
institution Directory Open Access Journal
issn 2544-8242
2544-8242
language deu
last_indexed 2024-12-18T00:43:37Z
publishDate 2012-03-01
publisher Institute of Philosophy of the Jagiellonian University
record_format Article
series The Polish Journal of Aesthetics
spelling doaj.art-085ef846b1e74d1aae092ae86b2108392022-12-21T21:26:48ZdeuInstitute of Philosophy of the Jagiellonian UniversityThe Polish Journal of Aesthetics2544-82422544-82422012-03-01241/20123548Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a pięknoBartosz Gałązka0Uniwersytet Adama Mickiewicza w PoznaniuPrzedstawiany artykuł wyrasta z niepokoju o możliwość, sposób oraz cel filozoficznej aktywności, a zarazem z głębokiego przekonania, iż największym filozoficznym problemem, źródłem trapiącej filozofów najcięższej udręki, jest sama filozofia: jej nieobecność, a zarazem – stała potrzeba. Punktem wyjścia jest zdiagnozowana przez Arnolda Berleanta separacja Kantowskich „królestw”: wiedzy, moralności i sądu, przyczyniająca się do unieczynnienia filozofii w jej źródłowym dążeniu do doskonalenia człowieka. Namysł autora inicjuje pytanie, które stawia amerykański filozof, twórca programu somatoestetyki, Richard Shusterman: „Po co praktykować filozofię?”; towarzyszy mu intuicja co do konieczności jakiegoś specjalnego sposobu życia, bez którego wezwanie do he philosophia musiałoby pozostać trwale niezrealizowane. Przesłanki proponowanej na nie odpowiedzi odnajdujemy u Platona: w dialogu Timaios, a przede wszystkim w III księdze Państwa, gdzie mowa jest o tym, co powinno być treścią najlepszej paidei oraz jakim trybem owo formowanie powinno się realizować. Miejsce to wyznacza nam marszrutę, odsyłając do greckiego ideału philosophikos bios – filozoficznego życia. Okazuje się ono wytrwałą troską i prawdziwą ascezą, która nie zaniedbując ani duszy, ani ciała, wszystkie swe starania koncentruje wokół najlepszego, prawdziwie ludzkiego życia. Aby je osiągnąć, trzeba poddać się swoistej terapii.https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139009277/eik_24_3.pdf/5fd7f045-fb33-4a74-8ca9-1b4878ad69e3
spellingShingle Bartosz Gałązka
Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
The Polish Journal of Aesthetics
title Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
title_full Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
title_fullStr Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
title_full_unstemmed Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
title_short Filozofia jako wezwanie do pięknego życia. Filozoficzna terapia a piękno
title_sort filozofia jako wezwanie do pieknego zycia filozoficzna terapia a piekno
url https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139009277/eik_24_3.pdf/5fd7f045-fb33-4a74-8ca9-1b4878ad69e3
work_keys_str_mv AT bartoszgałazka filozofiajakowezwaniedopieknegozyciafilozoficznaterapiaapiekno