بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه

گونه­ های گیاهی در پاسخ به تنش­های محیطی اسمولیت­های سازگاری مانند گلایسین‌بتائین، پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را در سیتوپلاسم سلولی تجمع می­دهند که به‌واسطه آن فشار اسمزی را تنظیم می­کنند. در این تحقیق نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم تحت تیمارهای مختلف تنش خشکی موردبررسی قرار...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: هدا کدخدایی, حمید سودائی زاده, اصغر مصلح آرانی, محمد علی حکیم زاده
Format: Article
Language:fas
Published: University of Birjand 2016-07-01
Series:تنش های محیطی در علوم زراعی
Subjects:
Online Access:http://escs.birjand.ac.ir/article_360_064949f1b4307e1ad75681c93f17c548.pdf
_version_ 1797230230907125760
author هدا کدخدایی
حمید سودائی زاده
اصغر مصلح آرانی
محمد علی حکیم زاده
author_facet هدا کدخدایی
حمید سودائی زاده
اصغر مصلح آرانی
محمد علی حکیم زاده
author_sort هدا کدخدایی
collection DOAJ
description گونه­ های گیاهی در پاسخ به تنش­های محیطی اسمولیت­های سازگاری مانند گلایسین‌بتائین، پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را در سیتوپلاسم سلولی تجمع می­دهند که به‌واسطه آن فشار اسمزی را تنظیم می­کنند. در این تحقیق نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم تحت تیمارهای مختلف تنش خشکی موردبررسی قرار گرفت. مطالعه حاضر در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یزد به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار­های آزمایشی شامل غلظت‌های مختلف گلایسین‌بتائین (0، 100 و 200 میلی مولار) در ترکیب با دور آبیاری (3، 6، 9 روزه) در نظر گرفته شد. تیمارهای آبیاری بعد از جوانه­زنی و استقرار بوته ­های سورگم اعمال گردید. محلول­ پاشی گلایسین‌بتائین طی دو مرحله بر روی اندام­های هوایی گیاه صورت گرفت. نتایج این تحقیق بیان­گر آن است که با افزایش غلظت گلایسین‌بتائین در تیمار آبیاری 9 روزه، میزان قند­های محلول در گیاه سورگم به‌طور معنی­ داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در دور آبیاری 6 روز، با مصرف 200 میلی­مولار گلایسین­ بتائین، میزان پرولین نسبت به شاهد افزایش معنی ­داری را نشان داد. همچنین با افزایش شدت خشکی میزان پرولین در برگ­های سورگم کاهش یافت. کاربرد گلایسین‌بتائین در تیمار 3 روزه آبیاری تأثیری در افزایش وزن تر و خشک گیاه سورگم نداشت؛ اما استفاده از گلایسین‌بتائین در تیمارهای 6 و 9 روزه آبیاری باعث افزایش وزن سورگم نسبت به تیمار عدم مصرف این ماده شد. به‌طورکلی نتایج این تحقیق نشان­دهنده نقش مثبت گلایسین‌بتائین در کاهش اثرات کم‌آبیاری در گیاه سورگم می­باشد.
first_indexed 2024-04-24T15:25:11Z
format Article
id doaj.art-0a1d6145cd844ee2a070eeb29335b389
institution Directory Open Access Journal
issn 2228-7604
2383-3084
language fas
last_indexed 2024-04-24T15:25:11Z
publishDate 2016-07-01
publisher University of Birjand
record_format Article
series تنش های محیطی در علوم زراعی
spelling doaj.art-0a1d6145cd844ee2a070eeb29335b3892024-04-02T06:18:23ZfasUniversity of Birjandتنش های محیطی در علوم زراعی2228-76042383-30842016-07-019213914710.22077/escs.2016.360360بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعههدا کدخدایی0حمید سودائی زاده1اصغر مصلح آرانی2محمد علی حکیم زاده3فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه یزدعضو هیئت‌علمی، دانشگاه یزدعضو هیئت‌علمی، دانشگاه یزدعضو هیئت‌علمی، دانشگاه یزدگونه­ های گیاهی در پاسخ به تنش­های محیطی اسمولیت­های سازگاری مانند گلایسین‌بتائین، پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را در سیتوپلاسم سلولی تجمع می­دهند که به‌واسطه آن فشار اسمزی را تنظیم می­کنند. در این تحقیق نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم تحت تیمارهای مختلف تنش خشکی موردبررسی قرار گرفت. مطالعه حاضر در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یزد به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار­های آزمایشی شامل غلظت‌های مختلف گلایسین‌بتائین (0، 100 و 200 میلی مولار) در ترکیب با دور آبیاری (3، 6، 9 روزه) در نظر گرفته شد. تیمارهای آبیاری بعد از جوانه­زنی و استقرار بوته ­های سورگم اعمال گردید. محلول­ پاشی گلایسین‌بتائین طی دو مرحله بر روی اندام­های هوایی گیاه صورت گرفت. نتایج این تحقیق بیان­گر آن است که با افزایش غلظت گلایسین‌بتائین در تیمار آبیاری 9 روزه، میزان قند­های محلول در گیاه سورگم به‌طور معنی­ داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در دور آبیاری 6 روز، با مصرف 200 میلی­مولار گلایسین­ بتائین، میزان پرولین نسبت به شاهد افزایش معنی ­داری را نشان داد. همچنین با افزایش شدت خشکی میزان پرولین در برگ­های سورگم کاهش یافت. کاربرد گلایسین‌بتائین در تیمار 3 روزه آبیاری تأثیری در افزایش وزن تر و خشک گیاه سورگم نداشت؛ اما استفاده از گلایسین‌بتائین در تیمارهای 6 و 9 روزه آبیاری باعث افزایش وزن سورگم نسبت به تیمار عدم مصرف این ماده شد. به‌طورکلی نتایج این تحقیق نشان­دهنده نقش مثبت گلایسین‌بتائین در کاهش اثرات کم‌آبیاری در گیاه سورگم می­باشد.http://escs.birjand.ac.ir/article_360_064949f1b4307e1ad75681c93f17c548.pdfless of irrigationhydrocarbonProlineorganic osmolytesSorghum halopens
spellingShingle هدا کدخدایی
حمید سودائی زاده
اصغر مصلح آرانی
محمد علی حکیم زاده
بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
تنش های محیطی در علوم زراعی
less of irrigation
hydrocarbon
Proline
organic osmolytes
Sorghum halopens
title بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
title_full بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
title_fullStr بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
title_full_unstemmed بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
title_short بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم (Sorghum bicolor L.) در شرایط مزرعه
title_sort بررسی نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم sorghum bicolor l در شرایط مزرعه
topic less of irrigation
hydrocarbon
Proline
organic osmolytes
Sorghum halopens
url http://escs.birjand.ac.ir/article_360_064949f1b4307e1ad75681c93f17c548.pdf
work_keys_str_mv AT hdạḵdkẖdạyy brrsynqsẖglạysynbtạỷyndrạfzạysẖmqạwmtbhkẖsẖḵygyạhswrgmsorghumbicolorldrsẖrạyṭmzrʿh
AT ḥmydswdạỷyzạdh brrsynqsẖglạysynbtạỷyndrạfzạysẖmqạwmtbhkẖsẖḵygyạhswrgmsorghumbicolorldrsẖrạyṭmzrʿh
AT ạṣgẖrmṣlḥậrạny brrsynqsẖglạysynbtạỷyndrạfzạysẖmqạwmtbhkẖsẖḵygyạhswrgmsorghumbicolorldrsẖrạyṭmzrʿh
AT mḥmdʿlyḥḵymzạdh brrsynqsẖglạysynbtạỷyndrạfzạysẖmqạwmtbhkẖsẖḵygyạhswrgmsorghumbicolorldrsẖrạyṭmzrʿh