Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość

W świetle badań ostatnich lat postać remitująco-rzutowa jest najczęściej rozpoznawaną odmianą stwardnienia rozsianego w Polsce, a przeciwciała monoklonalne są istotną alternatywą dla tych pacjentów, u których nieskuteczna okazuje się terapia pierwszego rzutu interferonem beta lub octanem glatirame...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Kamil Sarnecki, Marta Stadnik, Robert Krysiak, Bogusław Okopień
Format: Article
Language:English
Published: Medical Communications Sp. z o.o. 2012-04-01
Series:Aktualności Neurologiczne
Subjects:
Online Access:http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2012-vol-12-no-1/przeciwciala-monoklonalne-w-leczeniu-modyfikujacym-przebieg-postaci-remitujaco-rzutowej-stwardnienia-rozsianego-stan-obecny-a-perspektywy-na-przyszlosc?aid=448
_version_ 1819207772188704768
author Kamil Sarnecki
Marta Stadnik
Robert Krysiak
Bogusław Okopień
author_facet Kamil Sarnecki
Marta Stadnik
Robert Krysiak
Bogusław Okopień
author_sort Kamil Sarnecki
collection DOAJ
description W świetle badań ostatnich lat postać remitująco-rzutowa jest najczęściej rozpoznawaną odmianą stwardnienia rozsianego w Polsce, a przeciwciała monoklonalne są istotną alternatywą dla tych pacjentów, u których nieskuteczna okazuje się terapia pierwszego rzutu interferonem beta lub octanem glatirameru. Celem takiego leczenia immunomodulacyjnego jest ograniczenie postępu choroby na jej wczesnym etapie, w którym dominuje głównie komponenta zapalna nad zmianami neurodegeneracyjnymi, a więc w momencie, gdy prawdopodobieństwo osiągnięcia efektu terapeutycznego jest największe, przynajmniej teoretycznie. Obecnie przeciwciała monoklonalne, takie jak natalizumab, daklizumab, alemtuzumab i rituksymab, osłabiając na odpowiednim etapie aktywność komórek układu odpornościowego, skutecznie zmniejszają wielkość lub liczbę zmian w obrazie rezonansu magnetycznego mózgu. Ponadto ograniczając nawroty choroby, mają pozytywny wpływ na stan kliniczny pacjentów. Jedynym odstępstwem od tej reguły okazuje się ustekinumab, który nie wykazuje efektywności w terapii. Decyzje o włączeniu leków drugiego rzutu, jakimi są przeciwciała monoklonalne w stwardnieniu rozsianym, powinno się podejmować w oparciu o stan ogólny pacjenta i jego choroby towarzyszące. W Polsce jest zarejestrowany tylko jeden z wyżej wymienionych terapeutyków – natalizumab (Tysabri), pozostałe znajdują się w fazie badań klinicznych. Z ostatnich danych wynika, że niekiedy terapia tymi lekami (natalizumab, rytuksymab) pociąga za sobą groźne w skutkach działania niepożądane, zwłaszcza możliwość pojawienia się postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii mózgu. W przypadku stosowania alemtuzumabu istnieje z kolei duża skłonność do wywoływania zaburzeń autoimmunologicznych, głównie tarczycy. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie aktualnych danych z badań klinicznych nad skutecznością przeciwciał monoklonalnych w leczeniu postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego, z jednoczesnym uwzględnieniem działań niepożądanych.
first_indexed 2024-12-23T05:28:48Z
format Article
id doaj.art-0b634132067d446b91283b49422b23a0
institution Directory Open Access Journal
issn 1641-9227
2451-0696
language English
last_indexed 2024-12-23T05:28:48Z
publishDate 2012-04-01
publisher Medical Communications Sp. z o.o.
record_format Article
series Aktualności Neurologiczne
spelling doaj.art-0b634132067d446b91283b49422b23a02022-12-21T17:58:31ZengMedical Communications Sp. z o.o.Aktualności Neurologiczne1641-92272451-06962012-04-011213039Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłośćKamil Sarnecki0Marta Stadnik1Robert Krysiak2Bogusław Okopień3Katedra Farmakologii Kliniki Chorób Wewnętrznych i Farmakologii Klinicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w KatowicachKatedra Farmakologii Kliniki Chorób Wewnętrznych i Farmakologii Klinicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w KatowicachKatedra Farmakologii Kliniki Chorób Wewnętrznych i Farmakologii Klinicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w KatowicachKatedra Farmakologii Kliniki Chorób Wewnętrznych i Farmakologii Klinicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w KatowicachW świetle badań ostatnich lat postać remitująco-rzutowa jest najczęściej rozpoznawaną odmianą stwardnienia rozsianego w Polsce, a przeciwciała monoklonalne są istotną alternatywą dla tych pacjentów, u których nieskuteczna okazuje się terapia pierwszego rzutu interferonem beta lub octanem glatirameru. Celem takiego leczenia immunomodulacyjnego jest ograniczenie postępu choroby na jej wczesnym etapie, w którym dominuje głównie komponenta zapalna nad zmianami neurodegeneracyjnymi, a więc w momencie, gdy prawdopodobieństwo osiągnięcia efektu terapeutycznego jest największe, przynajmniej teoretycznie. Obecnie przeciwciała monoklonalne, takie jak natalizumab, daklizumab, alemtuzumab i rituksymab, osłabiając na odpowiednim etapie aktywność komórek układu odpornościowego, skutecznie zmniejszają wielkość lub liczbę zmian w obrazie rezonansu magnetycznego mózgu. Ponadto ograniczając nawroty choroby, mają pozytywny wpływ na stan kliniczny pacjentów. Jedynym odstępstwem od tej reguły okazuje się ustekinumab, który nie wykazuje efektywności w terapii. Decyzje o włączeniu leków drugiego rzutu, jakimi są przeciwciała monoklonalne w stwardnieniu rozsianym, powinno się podejmować w oparciu o stan ogólny pacjenta i jego choroby towarzyszące. W Polsce jest zarejestrowany tylko jeden z wyżej wymienionych terapeutyków – natalizumab (Tysabri), pozostałe znajdują się w fazie badań klinicznych. Z ostatnich danych wynika, że niekiedy terapia tymi lekami (natalizumab, rytuksymab) pociąga za sobą groźne w skutkach działania niepożądane, zwłaszcza możliwość pojawienia się postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii mózgu. W przypadku stosowania alemtuzumabu istnieje z kolei duża skłonność do wywoływania zaburzeń autoimmunologicznych, głównie tarczycy. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie aktualnych danych z badań klinicznych nad skutecznością przeciwciał monoklonalnych w leczeniu postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego, z jednoczesnym uwzględnieniem działań niepożądanych.http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2012-vol-12-no-1/przeciwciala-monoklonalne-w-leczeniu-modyfikujacym-przebieg-postaci-remitujaco-rzutowej-stwardnienia-rozsianego-stan-obecny-a-perspektywy-na-przyszlosc?aid=448stwardnienie rozsianeepidemiologiaprzeciwciała monoklonalnenatalizumabdaklizumabalemtuzumabrytuksymabustekinumabskuteczność leczeniadziałania niepożądane
spellingShingle Kamil Sarnecki
Marta Stadnik
Robert Krysiak
Bogusław Okopień
Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
Aktualności Neurologiczne
stwardnienie rozsiane
epidemiologia
przeciwciała monoklonalne
natalizumab
daklizumab
alemtuzumab
rytuksymab
ustekinumab
skuteczność leczenia
działania niepożądane
title Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
title_full Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
title_fullStr Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
title_full_unstemmed Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
title_short Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
title_sort przeciwciala monoklonalne w leczeniu modyfikujacym przebieg postaci remitujaco rzutowej stwardnienia rozsianego stan obecny a perspektywy na przyszlosc
topic stwardnienie rozsiane
epidemiologia
przeciwciała monoklonalne
natalizumab
daklizumab
alemtuzumab
rytuksymab
ustekinumab
skuteczność leczenia
działania niepożądane
url http://neurologia.com.pl/index.php/wydawnictwa/2012-vol-12-no-1/przeciwciala-monoklonalne-w-leczeniu-modyfikujacym-przebieg-postaci-remitujaco-rzutowej-stwardnienia-rozsianego-stan-obecny-a-perspektywy-na-przyszlosc?aid=448
work_keys_str_mv AT kamilsarnecki przeciwciałamonoklonalnewleczeniumodyfikujacymprzebiegpostaciremitujacorzutowejstwardnieniarozsianegostanobecnyaperspektywynaprzyszłosc
AT martastadnik przeciwciałamonoklonalnewleczeniumodyfikujacymprzebiegpostaciremitujacorzutowejstwardnieniarozsianegostanobecnyaperspektywynaprzyszłosc
AT robertkrysiak przeciwciałamonoklonalnewleczeniumodyfikujacymprzebiegpostaciremitujacorzutowejstwardnieniarozsianegostanobecnyaperspektywynaprzyszłosc
AT bogusławokopien przeciwciałamonoklonalnewleczeniumodyfikujacymprzebiegpostaciremitujacorzutowejstwardnieniarozsianegostanobecnyaperspektywynaprzyszłosc