On the argument-adjunct distinction in the Polish “Semantic Syntax” tradition

On the argument-adjunct distinction in the Polish Semantic Syntax tradition The aim of this paper is to examine the understanding of the Argument-Adjunct Distinction within the Polish Semantic Syntax (SS) tradition, associated with the name of Stanisław Karolak and presented in the nominally synta...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Adam Przepiórkowski
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Slavic Studies, Polish Academy of Sciences 2017-12-01
Series:Cognitive Studies | Études cognitives
Subjects:
Online Access:https://journals.ispan.edu.pl/index.php/cs-ec/article/view/1344
Description
Summary:On the argument-adjunct distinction in the Polish Semantic Syntax tradition The aim of this paper is to examine the understanding of the Argument-Adjunct Distinction within the Polish Semantic Syntax (SS) tradition, associated with the name of Stanisław Karolak and presented in the nominally syntactic volume of the Grammar of contemporary Polish (Pol. Gramatyka współczesnego języka polskiego; Topolińska, 1984), especially in Karolak (1984) and Grochowski (1984), as well as in later work. Section 1 reviews the three approaches to determining the number and kind of arguments of a given predicate, as discussed in Karolak (1984), concentrating on the one that is endorsed there. Then, Sections 2–3 show that the key notions used in this approach have not been – and probably cannot be – made operational. Moreover, Section 4 briefly reviews some more recent Semantic Syntax work and shows that this lack of operational AAD in Karolak (1984) extends to the SS programme at large. Finally, Section 5 concludes that this deficiency, while common in linguistic theories, is particularly troublesome in the case of SS, which is founded on the notion of predicate-argument structure.   O rozróżnieniu argumentów od modyfikatorów w polskiej tradycji „składni semantycznej” Artykuł poświęcony jest kwestii fundamentalnej dla szkoły „składni semantycznej” (kojarzonej przede wszystkim z nazwiskiem Stanisława Karolaka), a mianowicie kwestii odróżniania argumentów od modyfikatorów. Celem artykułu jest wykazanie, że w tradycji „składni semantycznej” nie została zaproponowana operacyjna procedura odróżnienia argumentów od modyfikatorów, choć istnienie takiej procedury wydaje się warunkiem koniecznym dla wyodrębnienia struktury predykatowo-argumentowej, głównego celu wielu prac zakorzenionych w tej tradycji.
ISSN:2392-2397