تحلیلى بر سطوح توسعه یافتگى نواحى روستایى داراب با تأکید بر مدل موریس
تا زمانى که برنامه ریزى توسعه روستایى با سایر برنامه ریزى هاى ناحیه اى که در نواحى روستایى در حال اجراهستند هماهنگ نشود، نمى تواند چندان مؤثر واقع شود. زیرا برنامه ریزى توسعه روستایى ملزم به تأثیر گذارى در اقتصاد آن ناحیه و چشم اندازهاى آن مى باشد. از طرف دیگر در فرآیند برنامه ریزى براى توسعه ر...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
2007-10-01
|
| Series: | اطلاعات جغرافیایی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.sepehr.org/article_27685_1062efd678a4f1bd7f70000a1d6f59bb.pdf |
| Summary: | تا زمانى که برنامه ریزى توسعه روستایى با سایر برنامه ریزى هاى ناحیه اى که در نواحى روستایى در حال اجراهستند هماهنگ نشود، نمى تواند چندان مؤثر واقع شود. زیرا برنامه ریزى توسعه روستایى ملزم به تأثیر گذارى در اقتصاد آن ناحیه و چشم اندازهاى آن مى باشد. از طرف دیگر در فرآیند برنامه ریزى براى توسعه روستایى، شناخت ویژگى هاى ساختارى سطوح توسعه یافتگى وآگاهى از پتانسیلها و توانهاى محیطى هر منطقه اهمیت زیادى دارد. در بررسى حاضر با استفاده از 23 شاخص و متغیر که لازمه شناخت توسعه روستایى است، زمینه هاى مختلف اقتصادى، اجتماعى و خدماتى با بهره گیرى از مدل موریس تعیین و تحلیل بر روى آنها انجام شده است. نتایج حاصل از بررسى ها نشان مى دهد که تفاوتها و اختلافات زیادى در سطوح توسعه یافتگى وجود دارد، در صورت ادامه این روند ضرورت تعدیل نابرابریها را از طریق اجراى برنامه هاى مفید توسعه روستایى ضرورى مى سازد. نتیجه حاصله از تحقیق نشان داد که سطح توسعه یافتگى نواحى روستایى با یکدیگر برابر نیست و روستاها از نظر توسعه یافتگى در سطح پائینى قرار دارند لذا شایسته است برنامه ریزان توسعه روستایى توجه بیشتر خود را به افزایش ابعاد توسعه معطوف سازند. |
|---|---|
| ISSN: | 2588-3860 2588-3879 |