تاثیر CPAP Therapy بر گفتار بیمار با شکاف کام ترمیم شده: یک مطالعه تک آزمودنی

مقدمه و اهداف بدعملکردی دریچه کامی-حلقی معمولاً در بیماران با شکاف کام ترمیم­شده گزارش می‌شود. به منظور درمان بدعملکردی کامی-حلقی در بیماران با گپ کوچک، درمان­های رفتار درمانی پیشنهاد می­شود. درمان با استفاده از دستگاه فشار هوای مثبت مداوم به عنوان یک درمان رفتاری، با استفاده از فشار هوای مثبت مداوم...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: فاطمه خانلر, پریسا رضایی, حمید کریمی, علیرضا مجلسی, مسعود طاهری, فاطمه درخشنده
Format: Article
Language:fas
Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2018-06-01
Series:Ṭibb-i Tavānbakhshī
Subjects:
Online Access:http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100484_dfce55dcd2a68fd8eca5dd2384bbb2ed.pdf
Description
Summary:مقدمه و اهداف بدعملکردی دریچه کامی-حلقی معمولاً در بیماران با شکاف کام ترمیم­شده گزارش می‌شود. به منظور درمان بدعملکردی کامی-حلقی در بیماران با گپ کوچک، درمان­های رفتار درمانی پیشنهاد می­شود. درمان با استفاده از دستگاه فشار هوای مثبت مداوم به عنوان یک درمان رفتاری، با استفاده از فشار هوای مثبت مداوم طی تکالیف گفتاری می‌تواند موجب افزایش قدرت عضلات کام و به دنبال آن انسداد کامل دریچه در بیماران با گپ کوچک دریچه گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخله CPAP Therapy بر متغیرهای پرخیشومی و آشفتگی‌خیشومی گفتار در بیمار مبتلا به شکاف کام با گپ کوچک دریچه کامی-حلقی می‌باشد. مواد و روش‌ها مطالعه حاضر از نوع تک‌آزمودنی با مدل A-B-A بود که در آن تاثیر CPAP Therapy روی گفتار یک پسر 8 ساله با شکاف کام ترمیم­شده و گپ کوچک دریچه کامی-حلقی با علائم گفتاری پرخیشومی و آشفتگی‌خیشومی بررسی شد. کودک تحت 48 جلسه مداخله فشار هوای مثبت مداوم در طول دو ماه قرار گرفت. ارزیابی‌های ادراکی جهت تعیین شدت متغیرهای پرخیشومی و آشفتگی­خیشومی در فازهای خط ‌پایه، مداخله و پیگیری انجام گرفت. داده‌ها با روش تحلیل دیداری و با استفاده از تعیین شاخص تفاوت میزان بهبودی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ­ها مداخله CPAP­درمانی منجر به کاهش دو درجه­ای شدت پرخیشومی شد که یک درجه در فاز مداخله و یک درجه در فاز پیگیری صورت گرفت و این کاهش تا پایان مطالعه حفظ گردید. اثر مداخله بر متغیر آشفتگی‌خیشومی بدین صورت بود که در فاز مداخله دو درجه کاهش یافت و به سطح طبیعی رسید و این کاهش در فاز پیگیری نیز حفظ گردید. شاخص اندازه اثر برای هر دو متغیر 75/0 به دست آمد. نتیجه‌ گیری پژوهش حاضر نشان داد که مداخله فشار هوای مثبت مداوم با استفاده از تمرینات مقاومتی در طول گفتار، می‌تواند موجب قوی شدن عضلات دریچه کامی-حلقی گردیده و منجر به کاهش شدت پرخیشومی و آشفتگی‌خیشومی در گفتار بیمار با گپ کوچک دریچه کامی-حلقی گردد.
ISSN:2251-8401
2252-0414