| Summary: | یکی از عوارض حمل و نقل در شهرها، الودگی صوتی ناشی از وسایل نقلیه است. امروزه سر و صدا در محیطهای شهری به عنوان یک مسئله مهم در حوزه بهداشت عمومی مطرح است. با توجه به تأثیرات منفی آلودگی صوتی بر سلامتی و رفاه انسان، شناسایی و درک روزافزون این تأثیرات بر سلامتی افراد در معرض ضرورت یافته است. در این پژوهش بررسی نوع ترکیب ترافیک محور بزرگراهی و شناسایی نوع اطلاعات ترافیکی مورد نیاز با شناسایی موقعیت‌ها جهت استقرار ایستگاه برداشت صدا در طول محور بزرگراهی و تهیه داده‌های صدا و شناسایی عوامل موثر بر انتشار صوت صورت پذیرفت. در هر کدام از ایستگاههای نمونهبرداری، متغیرهای مورد نیاز در بازههای زمانی 7:30-9:30 ، 12:30-14:30،18:30-20:30،23:30-1:30 و3:30-5:30 و فصول مختلف سال برای مدلسازی اندازهگیری و ثبت شدند. نتایج نشان می دهد که مقایسه میانگین پارامترهای آلودگی صوتی در ایستگاههای مختلف بزرگراه شهید کلانتری در سطح معنیداری 5 درصد نشان داد که بیشترین میزان صدا و شاخصهای صوتی اندازهگیری شده به ترتیب مربوط به ایستگاه اول آبادگران با میزان دسی بل 79.61 دسی بل، جاده ورودی به کوهسنگی حدود 80 دسی بل و کمترین میزان ایستگاه میدان حافظ حدود 58 دسی بل می باشد. پارامترهای Lmax, Leq, L10, L50 و L90 از لحاظ تصویری توزیع یکسان و یکنواخت نتایج در محدوده خط برازش دیده می شود. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق اعلام می گردد که درکلیه فصول سال میانگین تراز معادل صدا در تمامی ایستگاههای مورد بررسی، بالاتر از تراز صدای محیطی روزانه توصیه شده استاندارد صدا در هوای آزاد ایران میباشد . در حالیکه استاندارد میزان تراز صوت در مناطق مسکونی طی روز 55 دسی بل و شب 45 دسی بل می باشد.
|
|---|