Düşük etkili kentleşme uygulaması: Biyotutmanın hidrolojik performansının deneysel modellerle araştırılması
Su kaynaklarının ekonomik, sosyal ve çevresel açıdan en verimli şekilde kullanılması, canlı hayatın sürdürülebilmesi için kaçınılmazdır. Özellikle kentleşme ile birlikte betonlaşma ve buna paralel olarak topraktaki geçirimsiz yüzey artmakta, toprakta meydana gelen sızma azalmakta ve yağış sonucu yüz...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Pamukkale University
2017-12-01
|
| Series: | Pamukkale University Journal of Engineering Sciences |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/pajes/issue/33122/377980 |
| Summary: | Su
kaynaklarının ekonomik, sosyal ve çevresel açıdan en verimli şekilde
kullanılması, canlı hayatın sürdürülebilmesi için kaçınılmazdır. Özellikle
kentleşme ile birlikte betonlaşma ve buna paralel olarak topraktaki geçirimsiz
yüzey artmakta, toprakta meydana gelen sızma azalmakta ve yağış sonucu yüzeyde
toplanan fazla su hızlı bir şekilde akışa geçerek taşkına neden olmaktadır.
Kentleşme ile beraber toprağa sızamayan su, doğal arıtım olan topraktan mahrum
kalmakta ve yüzeyde biriken kirliliği doğrudan su kaynaklarına taşımaktadır. Bu
durum su kalitesini olumsuz yönde etkilemekte ve su kirliliğine neden
olmaktadır. Bu çerçevede, çevresel sürdürülebilirliğin sağlanması, su kaynaklarının
korunması ve kentleşmenin çevre ve su kaynakları üzerindeki olumsuz etkilerinin
azaltılması için yeni hidrolojik yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışma
kapsamında, kentleşme sonucu arazi kullanımında meydana gelen değişimler ile
artan yüzeysel akış ve su kirliliğini önlemek için Düşük Etkili Kentleşme (DEK)
tipi En İyi Yönetim Uygulamaları (EİYU) incelenmiştir. Yüksek yüzeysel akış ve
yayılı kirlilik kaynaklarının olumsuz etkilerini azaltmak için kullanılan bir
yağmur suyu yönetimi uygulaması ve DEK çeşidi olan “biyotutma” araştırılmıştır.
Bu amaçla kurulmuş olan bir deney düzeneği ile biyotutmanın hidrolojik
verimliliği ve performansı gözlemlenmiştir. Yapılan deney sonuçları değerlendirilerek
biyotutmanın pik debinin azalması üzerine etkisi incelenmiştir. Biyotutma
kolonlarında kullanılan malzemelerin mekanik özellikleri incelenmiştir. Elde
edilen sonuçlar değerlendirildiğinde malzeme tipi ve özelliklerinin biyotutma
kolonlarında suyun tutulmasında etkili olduğu görülmüştür. Kum içeriğinin fazla
olması ile kolonlardaki çıkış debisinin arttığı ve ince taneli malzemelerin
artması ile azaldığı gözlemlenmiştir. |
|---|---|
| ISSN: | 1300-7009 2147-5881 |