Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy
Artykuł analizuje doktrynę o złu w filozofii chrześcijańskiego teologa Maksyma Wyznawcy. Problem rozwiązuje się w sferze eschatologicznych poglądów myśliciela, całkowicie niewystarczająco zbadanych w nauce. Autor, wykorzystując metodologię historyczną i filozoficzną, bada najbardziej wpływowe koncep...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
2019-12-01
|
| Series: | Studia Warmińskie |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/sw/article/view/3245 |
| _version_ | 1818882979978543104 |
|---|---|
| author | Anatolii Makohon |
| author_facet | Anatolii Makohon |
| author_sort | Anatolii Makohon |
| collection | DOAJ |
| description | Artykuł analizuje doktrynę o złu w filozofii chrześcijańskiego teologa Maksyma Wyznawcy. Problem rozwiązuje się w sferze eschatologicznych poglądów myśliciela, całkowicie niewystarczająco zbadanych w nauce. Autor, wykorzystując metodologię historyczną i filozoficzną, bada najbardziej wpływowe koncepcje zła w filozofii zarówno niechrześcijańskich, jak i chrześcijańskich poprzedników Maxima. Pożyczając od nich koncepcję braku bytu i osłabienia sił naturalnych w stosunku do zła, Maxim rozwinął także własne rozumienie tego tematu. Ujawnia się to w jego eschatologicznym nauczaniu, w którym celem ludzkiej egzystencji jest stan przebóstwienia i odwiecznie-ruchomy pokój. W tym stanie dezaktywuję się gnomiczna wola, odpowiedzialna za popełnienie zła. Przezwyciężając cykliczną metafizykę helleńską i stawiając doskonałość na końcu, nie na samym początku, Maxim odrzuca koncepcję wiecznego powrotu, metafizycznie wymawianą w neoplatońskiej triadzie „przebywanie - wychodzenie – powrót”. Doktryna o niezależnej inkarnacji Logosu także pokonuje helleński pogląd na konieczność zła i wieczność świata. Osobliwe zrozumienie przez Maksyma doktryny o przywracaniu i fundamentalnym wyczerpaniu i skończoności zła, pozostawia jednak pewne złe istoty w stanie nieuczestniczenia w dobrach. W podejściu do rozwiązania źródeł zła poprzez badanie eschatologii Maksyma Wyznawcy, autor daje nowe spojrzenie na uczenie czcigodnego ojca. |
| first_indexed | 2024-12-19T15:26:22Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-1373de9faabe4ecb896eb89d8779fcce |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 0137-6624 |
| language | deu |
| last_indexed | 2024-12-19T15:26:22Z |
| publishDate | 2019-12-01 |
| publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie |
| record_format | Article |
| series | Studia Warmińskie |
| spelling | doaj.art-1373de9faabe4ecb896eb89d8779fcce2022-12-21T20:15:52ZdeuWydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w OlsztynieStudia Warmińskie0137-66242019-12-015610.31648/sw.3245Problem zła w eschatologii Maksyma WyznawcyAnatolii Makohon0Department of Philosophy at Sumy State University, 2, Rymskogo-Korsakova street, Sumy city, Ukraine, 40007Artykuł analizuje doktrynę o złu w filozofii chrześcijańskiego teologa Maksyma Wyznawcy. Problem rozwiązuje się w sferze eschatologicznych poglądów myśliciela, całkowicie niewystarczająco zbadanych w nauce. Autor, wykorzystując metodologię historyczną i filozoficzną, bada najbardziej wpływowe koncepcje zła w filozofii zarówno niechrześcijańskich, jak i chrześcijańskich poprzedników Maxima. Pożyczając od nich koncepcję braku bytu i osłabienia sił naturalnych w stosunku do zła, Maxim rozwinął także własne rozumienie tego tematu. Ujawnia się to w jego eschatologicznym nauczaniu, w którym celem ludzkiej egzystencji jest stan przebóstwienia i odwiecznie-ruchomy pokój. W tym stanie dezaktywuję się gnomiczna wola, odpowiedzialna za popełnienie zła. Przezwyciężając cykliczną metafizykę helleńską i stawiając doskonałość na końcu, nie na samym początku, Maxim odrzuca koncepcję wiecznego powrotu, metafizycznie wymawianą w neoplatońskiej triadzie „przebywanie - wychodzenie – powrót”. Doktryna o niezależnej inkarnacji Logosu także pokonuje helleński pogląd na konieczność zła i wieczność świata. Osobliwe zrozumienie przez Maksyma doktryny o przywracaniu i fundamentalnym wyczerpaniu i skończoności zła, pozostawia jednak pewne złe istoty w stanie nieuczestniczenia w dobrach. W podejściu do rozwiązania źródeł zła poprzez badanie eschatologii Maksyma Wyznawcy, autor daje nowe spojrzenie na uczenie czcigodnego ojca.https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/sw/article/view/3245problem złaeschatologiateodyceaMaxim Wyznawcaapokatastazanieustający ruch |
| spellingShingle | Anatolii Makohon Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy Studia Warmińskie problem zła eschatologia teodycea Maxim Wyznawca apokatastaza nieustający ruch |
| title | Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy |
| title_full | Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy |
| title_fullStr | Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy |
| title_full_unstemmed | Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy |
| title_short | Problem zła w eschatologii Maksyma Wyznawcy |
| title_sort | problem zla w eschatologii maksyma wyznawcy |
| topic | problem zła eschatologia teodycea Maxim Wyznawca apokatastaza nieustający ruch |
| url | https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/sw/article/view/3245 |
| work_keys_str_mv | AT anatoliimakohon problemzławeschatologiimaksymawyznawcy |