حالت در زبان فارسی و زبان کوردی

یکی از نظریە‌های زبانشناسی کە در اواخر دهەء ١٩٦٠ میلادی دربارەء زبان و قواعد دستوری زبان مطرح شد، نظریەی حالت Case Grammar بود کە توسط چارلز فیلمور Ch. Fillmore ارائە گردید. بر مبنای نظریەی حالت کە طی چندین سال و چندین مقالە بە طرحی کلی نزدیک شد، ساختار جملە در زبان از دو سازەی وابستە و گزارە متشکل...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Zahra Qadir, Diyar Karim
Format: Article
Language:Arabic
Published: Universiy of Zakho 2020-06-01
Series:گۆڤارا زانستێن مرۆڤایەتی یا زانكۆیا زاخۆ
Subjects:
Online Access:https://hjuoz.uoz.edu.krd/index.php/hum/article/view/604
Description
Summary:یکی از نظریە‌های زبانشناسی کە در اواخر دهەء ١٩٦٠ میلادی دربارەء زبان و قواعد دستوری زبان مطرح شد، نظریەی حالت Case Grammar بود کە توسط چارلز فیلمور Ch. Fillmore ارائە گردید. بر مبنای نظریەی حالت کە طی چندین سال و چندین مقالە بە طرحی کلی نزدیک شد، ساختار جملە در زبان از دو سازەی وابستە و گزارە متشکل می‌شود. حالت در جزء سازەی گزارە تعریف شدەاست و ارتباط تنگاتنگی با فعل دارد، زیرا در این دستور فعل عنصر اصلی و هستەی جملە می‌باشد و حالت بر اساس فعل تعیین می‌شود و همچنین این حالت است کە نحوەی جملە و کیفیت فعل را مشخص می‌کند. فیلمور حالت‌های مختلفی را در زبان مشخص کردە کە بر اساس پژوهش‌های وی، شمار آن‌ها بە بیشتر از دە می‌رسد. این پژوهش برآن است تا کە حالت و انواع آن را بر اساس نظریەی فیلمور در زبان فارسی و کوردی باهم مقایسە نماید و سطح کاربردی این نظریە را در این دو زبان بررسی کند.
ISSN:2664-4673
2664-4681