Ponowienie czynności dowodowej w polskim procesie karnym (aspekty teoretyczne i prakseologiczne)
Tekst zawiera analizę charakteru prawnego unormowania instytucji ponowienia czynności dowodowej. Prezentowane poglądy uznają instytucję ponowienia czynności dowodowej za kluczową czynność kontrolującą dowody niezbędną z punktu widzenia prawidłowości poczynionych ustaleń. Autor przyjmuje, że ogranic...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Adam Mickiewicz University, Poznan
2018-12-01
|
| Series: | Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny |
| Online Access: | https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rpeis/article/view/17225 |
| Summary: | Tekst zawiera analizę charakteru prawnego unormowania instytucji ponowienia czynności dowodowej. Prezentowane poglądy uznają instytucję ponowienia czynności dowodowej za kluczową czynność kontrolującą dowody niezbędną z punktu widzenia prawidłowości poczynionych ustaleń. Autor przyjmuje, że ograniczanie dopuszczalności ponowienia czynności do zgodności z formalnymi wymaganiami prawa procesowego jest niewystarczające. Jego zdaniem kwestię tę należy identyfikować proporcjonalnością. prawdziwością, przydatnością, i efektywnością poczynionych ustaleń będących rezultatem jej przeprowadzenia tak z punktu widzenia realizacji rzeczywistych jak i założonych celów procesowych. W konkluzji autor stwierdza, że przeprowadzanie czynności dowodowych powinno uwzględniać postulat ich zasadności, kompletności, precyzji i efektywności dla dowodowej podstawy rozstrzygnięcia. Cała trudność w zakresie ponowienia czynności dowodowej polega na wyważeniu dóbr w postaci limitacji dolegliwości względem uczestników procesu karnego, szybkości przebiegu postępowania karnego a realizacją zasady prawdy materialnej, zasady legalizmu ścigania, zasady swobodnej oceny dowodów oraz postulatu trafnej reakcji karnej.
|
|---|---|
| ISSN: | 0035-9629 2543-9170 |