ارتباط بین طول تومور با میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مری
مقدمه: سرطان مری، از شایع‌ترین سرطان‌ها در ایران می‌باشد که با بقای پایین بیماران بعد از تشخیص همراه است و تا کنون عوامل مختلفی در تعیین میزان بقای این بیماران مطرح شده‌اند. این مطالعه، با هدف تعیین ارتباط بین طول تومور با میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مری انجام شد. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی،...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2020-12-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/12630 |
| Summary: | مقدمه: سرطان مری، از شایع‌ترین سرطان‌ها در ایران می‌باشد که با بقای پایین بیماران بعد از تشخیص همراه است و تا کنون عوامل مختلفی در تعیین میزان بقای این بیماران مطرح شده‌اند. این مطالعه، با هدف تعیین ارتباط بین طول تومور با میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مری انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی، پرونده‌ی 130 بیمار مبتلا به سرطان مری که در سال‌های 97-1388 در بیمارستان‌های الزهرا (س) و سید الشهدا (ع) اصفهان تحت عمل جراحی برداشتن مری قرار گرفته‌اند، تحت بررسی قرار گرفت و تأثیر ویژگی‌های دموگرافیک و مشخصات تومور در میزان بقای بیماران بررسی گردید.
یافته‌ها: از 130 بیمار مبتلا به سرطان مری، 81 نفر (3/62 درصد) زنده و 49 نفر (7/37 درصد) فوت کرده بودند. میانگین زمان بقای بیماران 67/2 ± 37/45 ماه بود. میانگین زمان بقای بیماران بر حسب جنس، نوع تومور، گرید بیماری، طول تومور، محل تومور و گرید پاتولوژیک تومور تفاوت معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: طول تومور یک عامل تأثیرگذار در بقای بیماران مبتلا به سرطان مری می‌باشد، اما با توجه به تأثیر معنی‌دار عوامل دیگری همچون جنس، نوع تومور، شدت پیشرفت بیماری، تعداد گره‌های لنفی درگیر و طبقه‌ی پاتولوژیک تومور، لازم است نسبت به ارایه‌ی مدلی برای تعیین نقش عوامل خطر پیش‌گفته در بقا اقدام نمود. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |