Zasada wierności Bogu i wierności człowiekowi w polskiej katechezie
W ostatnich dziesięcioleciach XX wieku katecheza europejska odniosła wielkie i głębokie sukcesy zmiany. Ruch kerygmatyczny przyniósł nam przekonanie, że katecheza, aby móc mieć swoją prawdziwą tożsamość, powinna przybierać najwyraźniejszy wymiar biblijny, czyli otwartość do Boga żywego i obecnego w...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
The Francis de Sales Scientific Society (TNFS.PL)
2001-06-01
|
| Series: | Seminare |
| Online Access: | https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/s/article/view/12663 |
| Summary: | W ostatnich dziesięcioleciach XX wieku katecheza europejska odniosła wielkie i głębokie sukcesy zmiany. Ruch kerygmatyczny przyniósł nam przekonanie, że katecheza, aby móc mieć swoją prawdziwą tożsamość, powinna przybierać najwyraźniejszy wymiar biblijny, czyli otwartość do Boga żywego i obecnego w życiu ludzi. Zamiast tak zwanego „zwrotu antropologicznego” starali się podkreślić znaczenie wymiaru ludzkiego, zasady, która miałaby skutkować głęboka wrażliwość na wszystkie najważniejsze momenty całej ludzkiej i chrześcijańskiej egzystencji. Z tych dwóch zrodziła się w latach siedemdziesiątych podwójna zasada katechetyczna: „katecheza wierna Bogu i wierność człowiekowi”. W Polsce pierwszym, który poinformował o tym wszystkich katechetów był ks Roman Murawski SDB, profesor katechetyki Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (dziś Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Wyjaśniając to w swoich artykułach, udało mu się stworzyć ogromne zainteresowanie, tak że dziś jest znana i wykorzystywana w katechezie.
|
|---|---|
| ISSN: | 1232-8766 2450-1328 |