| Summary: | Amaç:
Çalışmamızda Türkiye’de sağlık hizmetlerinden
memnuniyet oranı, katastrofik sağlık harcaması yapan hane oranı ve cepten
yapılan sağlık harcamalarının toplam sağlık harcaması içindeki payı arasındaki
ilişki araştırıldı.Materyal
ve Metot: Türkiye’ de
2002–2015 yılları arası sağlık hizmetleri memnuniyet oranı ile aynı yıllar
arasında katastrofik sağlık harcaması yapan hane oranı ve cepten yapılan sağlık
harcamasının toplam sağlık harcaması içindeki payı arasındaki istatiksel ilişki
Pearson korelasyon analiz ve doğrusal regresyon analizi ile incelendi. Bulgular: Katastrofik sağlık harcaması yapan hane
oranı ile sağlık hizmetlerinden memnuniyet oranı arasında kuvvetli negatif bir
ilişki olduğu belirlendi. Buna göre, katastrofik sağlık harcaması yapan hane
oranında %0,1 oranında bir azalışın, memnuniyet oranında %4,89 (%95 GA: %3,37 -
%6,40) artış meydana
getirdiği görüldü. Cepten yapılan sağlık harcamasının toplam sağlık harcaması
içindeki payı ile sağlık hizmetlerinden memnuniyet oranı arasında negatif bir
ilişki olduğu ve cepten yapılan sağlık harcamasının toplam sağlık harcaması
içindeki payının %1 oranında azalmasıyla memnuniyet oranında %2,75 (95% GA:
%0,16 - %5,34) oranında bir artış meydana getirdiği sonucuna ulaşıldı.
Katastrofik sağlık harcaması yapan hane oranı bilindiğinde cepten yapılan
sağlık harcamasının toplam sağlık harcaması içindeki payının sağlık
hizmetlerinden memnuniyet oranı üzerindeki etkisinin anlamlı olmadığı görüldü
(0,672).
Sonuç: Bireylerin cepten yapılan sağlık harcamaları
azaldıkça katastrofik sağlık harcaması yapan hane oranının azaldığı, bu durumun
diğer etmenlerle birlikte sağlık hizmetlerinden memnuniyeti arttırdığı ve Türkiye’de kapsayıcı sağlık politikaları
sonucu oluşturulan kamu finansman modelinin yoksulluk
oluşturma kapasitesinin düşük
olduğu tespitinde bulunulmuştur. Ancak son yıllarda kamu sağlık hizmeti
sunucuları dışındaki hizmet sunucularına
ödenen ilave ücret tavanının iki katına çıkarılması ve üniversite
hastanelerinde öğretim üyelerinin
sunmuş olduğu sağlık hizmetlerinden ilave ücret alınabilmesine imkân tanınması
gibi uygulamaların katastrofik sağlık harcaması yapan hane oranının
yükselmesine önemli etkisi olduğunu söylemek mümkündür.
|
|---|