Rekwizycje na ziemiach polskich w latach 1919–1920 w świetle ustawodawstwa i orzecznictwa sądowego
Będąca przedmiotem niniejszej analizy instytucja rekwizycji przynależy do materii związanych z obowiązkiem ponoszenia świadczeń rzeczowych przez ludność znajdującą się na obszarze działań zbrojnych, stanowiąc pole zainteresowania przede wszystkim nauki prawa międzynarodowego publicznego i prawa adm...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
The John Paul II Catholic University of Lublin
2021-07-01
|
Series: | Studia Prawnicze KUL |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.kul.pl/index.php/sp/article/view/10624 |
Summary: | Będąca przedmiotem niniejszej analizy instytucja rekwizycji przynależy do materii związanych z obowiązkiem ponoszenia świadczeń rzeczowych przez ludność znajdującą się na obszarze działań zbrojnych, stanowiąc pole zainteresowania przede wszystkim nauki prawa międzynarodowego publicznego i prawa administracyjnego. Instytucja rekwizycji wojennej, rozumianej jako sposób pozyskiwania na potrzeby zaopatrzenia wojsk istotnych z jego punktu widzenia przedmiotów, posiada wielowiekową tradycję i pozostaje związana z działaniami wojennymi prowadzonymi na przestrzeni wieków przez poszczególne narody i państwa. Celem artykułu jest analiza zagadnień normatywnych związanych ze stosowaniem tej instytucji przez wojsko polskie w okresie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., w świetle ówczesnego ustawodawstwa regulującego tę materię oraz orzecznictwa sądów polskich w tym zakresie po zakończeniu działań wojennych.
|
---|---|
ISSN: | 1897-7146 2719-4264 |