مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند

در این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیره‌های گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: سلمان افشار, شهاب صفری, مهدی کاظمی بن‌چناری, حمیدرضا فردوسی, ایمان حاج خدادادی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Guilan 2013-08-01
Series:تحقیقات تولیدات دامی
Subjects:
Online Access:https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdf
_version_ 1818271696163962880
author سلمان افشار
شهاب صفری
مهدی کاظمی بن‌چناری
حمیدرضا فردوسی
ایمان حاج خدادادی
author_facet سلمان افشار
شهاب صفری
مهدی کاظمی بن‌چناری
حمیدرضا فردوسی
ایمان حاج خدادادی
author_sort سلمان افشار
collection DOAJ
description در این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیره‌های گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار در چهار مورد استفاده قرار گرفتند. جیره‌های آزمایشی شامل 1- سطح 96/38 درصد جو همراه اوره؛ 2- سطح 05/49 درصد جو همراه اوره؛ 3- سطح 58/29 درصد جو همراه کنجاله سویا و 4- سطح 65/40 درصد جو همراه کنجاله سویا بودند. نتایج نشان داد؛ مقادیر pH شکمبه در زمان‌های 2 و 5 ساعت بعداز خوراک‌دهی بین تیمارها اختلاف داشتند (05/0><em>P</em>) که تیمار اول بیشترین مقدار pH (50/6) در زمان2 و تیمار دوم کمترین مقدار pH (98/5) در زمان 5 را دارا بودند. همچنین غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه بین تیمارها جز زمان 5 ساعت بعد از خوراک‌دهی در بقیه زمان‌ها، اختلاف داشت (05/0><em>P</em>). مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی بین تیمارها معنی‌دار بودند (05/0><em>P</em>) که بیشترین مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی به ترتیب مربوط به تیمارهای چهارم (8/66 درصد) و سوم (6/33 درصد) بود. به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که مقادیر نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر منبع پروتئینی و سطح جو قرار داشته و روند تولید نیتروژن آمونیاکی در جیره‌های محتوی کنجاله سویا کندتر بود. از سوی دیگر قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر تحت تأثیر منبع پروتئین قرار داشته به‌طوریکه مقادیر آنها در جیره‌های محتوی کنجاله سویا بیشترین مقدار بود.
first_indexed 2024-12-12T21:30:16Z
format Article
id doaj.art-2239a483c3e24631adf8e58e68ca37c0
institution Directory Open Access Journal
issn 2252-0872
2538-6107
language fas
last_indexed 2024-12-12T21:30:16Z
publishDate 2013-08-01
publisher University of Guilan
record_format Article
series تحقیقات تولیدات دامی
spelling doaj.art-2239a483c3e24631adf8e58e68ca37c02022-12-22T00:11:20ZfasUniversity of Guilanتحقیقات تولیدات دامی2252-08722538-61072013-08-01226774236مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفندسلمان افشار0شهاب صفری1مهدی کاظمی بن‌چناری2حمیدرضا فردوسی3ایمان حاج خدادادی4کارشناس گروه علوم دامی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیدانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینااستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراککارشناس گروه علوم دامی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراکدر این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیره‌های گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار در چهار مورد استفاده قرار گرفتند. جیره‌های آزمایشی شامل 1- سطح 96/38 درصد جو همراه اوره؛ 2- سطح 05/49 درصد جو همراه اوره؛ 3- سطح 58/29 درصد جو همراه کنجاله سویا و 4- سطح 65/40 درصد جو همراه کنجاله سویا بودند. نتایج نشان داد؛ مقادیر pH شکمبه در زمان‌های 2 و 5 ساعت بعداز خوراک‌دهی بین تیمارها اختلاف داشتند (05/0><em>P</em>) که تیمار اول بیشترین مقدار pH (50/6) در زمان2 و تیمار دوم کمترین مقدار pH (98/5) در زمان 5 را دارا بودند. همچنین غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه بین تیمارها جز زمان 5 ساعت بعد از خوراک‌دهی در بقیه زمان‌ها، اختلاف داشت (05/0><em>P</em>). مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی بین تیمارها معنی‌دار بودند (05/0><em>P</em>) که بیشترین مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی به ترتیب مربوط به تیمارهای چهارم (8/66 درصد) و سوم (6/33 درصد) بود. به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که مقادیر نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر منبع پروتئینی و سطح جو قرار داشته و روند تولید نیتروژن آمونیاکی در جیره‌های محتوی کنجاله سویا کندتر بود. از سوی دیگر قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر تحت تأثیر منبع پروتئین قرار داشته به‌طوریکه مقادیر آنها در جیره‌های محتوی کنجاله سویا بیشترین مقدار بود.https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdfاورهقابلیت هضمکنجاله سویاگوسفندمنبع کربوهیدرات
spellingShingle سلمان افشار
شهاب صفری
مهدی کاظمی بن‌چناری
حمیدرضا فردوسی
ایمان حاج خدادادی
مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
تحقیقات تولیدات دامی
اوره
قابلیت هضم
کنجاله سویا
گوسفند
منبع کربوهیدرات
title مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
title_full مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
title_fullStr مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
title_full_unstemmed مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
title_short مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
title_sort مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، ph و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
topic اوره
قابلیت هضم
کنجاله سویا
گوسفند
منبع کربوهیدرات
url https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdf
work_keys_str_mv AT slmạnạfsẖạr mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd
AT sẖhạbṣfry mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd
AT mhdyḵạẓmybncẖnạry mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd
AT ḥmydrḍạfrdwsy mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd
AT ạymạnḥạjkẖdạdạdy mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd