مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند
در این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیرههای گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار...
Main Authors: | , , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
University of Guilan
2013-08-01
|
Series: | تحقیقات تولیدات دامی |
Subjects: | |
Online Access: | https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdf |
_version_ | 1818271696163962880 |
---|---|
author | سلمان افشار شهاب صفری مهدی کاظمی بنچناری حمیدرضا فردوسی ایمان حاج خدادادی |
author_facet | سلمان افشار شهاب صفری مهدی کاظمی بنچناری حمیدرضا فردوسی ایمان حاج خدادادی |
author_sort | سلمان افشار |
collection | DOAJ |
description | در این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیرههای گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار در چهار مورد استفاده قرار گرفتند. جیرههای آزمایشی شامل 1- سطح 96/38 درصد جو همراه اوره؛ 2- سطح 05/49 درصد جو همراه اوره؛ 3- سطح 58/29 درصد جو همراه کنجاله سویا و 4- سطح 65/40 درصد جو همراه کنجاله سویا بودند. نتایج نشان داد؛ مقادیر pH شکمبه در زمانهای 2 و 5 ساعت بعداز خوراکدهی بین تیمارها اختلاف داشتند (05/0><em>P</em>) که تیمار اول بیشترین مقدار pH (50/6) در زمان2 و تیمار دوم کمترین مقدار pH (98/5) در زمان 5 را دارا بودند. همچنین غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه بین تیمارها جز زمان 5 ساعت بعد از خوراکدهی در بقیه زمانها، اختلاف داشت (05/0><em>P</em>). مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی بین تیمارها معنیدار بودند (05/0><em>P</em>) که بیشترین مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی به ترتیب مربوط به تیمارهای چهارم (8/66 درصد) و سوم (6/33 درصد) بود. بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که مقادیر نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر منبع پروتئینی و سطح جو قرار داشته و روند تولید نیتروژن آمونیاکی در جیرههای محتوی کنجاله سویا کندتر بود. از سوی دیگر قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر تحت تأثیر منبع پروتئین قرار داشته بهطوریکه مقادیر آنها در جیرههای محتوی کنجاله سویا بیشترین مقدار بود. |
first_indexed | 2024-12-12T21:30:16Z |
format | Article |
id | doaj.art-2239a483c3e24631adf8e58e68ca37c0 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2252-0872 2538-6107 |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-12T21:30:16Z |
publishDate | 2013-08-01 |
publisher | University of Guilan |
record_format | Article |
series | تحقیقات تولیدات دامی |
spelling | doaj.art-2239a483c3e24631adf8e58e68ca37c02022-12-22T00:11:20ZfasUniversity of Guilanتحقیقات تولیدات دامی2252-08722538-61072013-08-01226774236مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفندسلمان افشار0شهاب صفری1مهدی کاظمی بنچناری2حمیدرضا فردوسی3ایمان حاج خدادادی4کارشناس گروه علوم دامی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیدانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینااستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراککارشناس گروه علوم دامی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراکدر این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیرههای گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار در چهار مورد استفاده قرار گرفتند. جیرههای آزمایشی شامل 1- سطح 96/38 درصد جو همراه اوره؛ 2- سطح 05/49 درصد جو همراه اوره؛ 3- سطح 58/29 درصد جو همراه کنجاله سویا و 4- سطح 65/40 درصد جو همراه کنجاله سویا بودند. نتایج نشان داد؛ مقادیر pH شکمبه در زمانهای 2 و 5 ساعت بعداز خوراکدهی بین تیمارها اختلاف داشتند (05/0><em>P</em>) که تیمار اول بیشترین مقدار pH (50/6) در زمان2 و تیمار دوم کمترین مقدار pH (98/5) در زمان 5 را دارا بودند. همچنین غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه بین تیمارها جز زمان 5 ساعت بعد از خوراکدهی در بقیه زمانها، اختلاف داشت (05/0><em>P</em>). مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی بین تیمارها معنیدار بودند (05/0><em>P</em>) که بیشترین مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی به ترتیب مربوط به تیمارهای چهارم (8/66 درصد) و سوم (6/33 درصد) بود. بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که مقادیر نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر منبع پروتئینی و سطح جو قرار داشته و روند تولید نیتروژن آمونیاکی در جیرههای محتوی کنجاله سویا کندتر بود. از سوی دیگر قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر تحت تأثیر منبع پروتئین قرار داشته بهطوریکه مقادیر آنها در جیرههای محتوی کنجاله سویا بیشترین مقدار بود.https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdfاورهقابلیت هضمکنجاله سویاگوسفندمنبع کربوهیدرات |
spellingShingle | سلمان افشار شهاب صفری مهدی کاظمی بنچناری حمیدرضا فردوسی ایمان حاج خدادادی مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند تحقیقات تولیدات دامی اوره قابلیت هضم کنجاله سویا گوسفند منبع کربوهیدرات |
title | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
title_full | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
title_fullStr | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
title_full_unstemmed | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
title_short | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
title_sort | مقایسه اثر جیرههای حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، ph و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند |
topic | اوره قابلیت هضم کنجاله سویا گوسفند منبع کربوهیدرات |
url | https://ar.guilan.ac.ir/article_236_5a4e33eaf5999e56865045494298a876.pdf |
work_keys_str_mv | AT slmạnạfsẖạr mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd AT sẖhạbṣfry mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd AT mhdyḵạẓmybncẖnạry mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd AT ḥmydrḍạfrdwsy mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd AT ạymạnḥạjkẖdạdạdy mqạyshạtẖrjyrhhạyḥạwysṭwḥmtfạwtjwbhhmrạhmnbʿḵnjạlhswyạwạwrhbrqạblythḍmphwnytrwzẖnậmwnyạḵysẖḵmbhdrgwsfnd |