Peszer w egzegezie nowotestamentalnej

Reinterpretacja Starego Testamentu w Nowym Testamencie jest oczywistością. Charakterystyczne jest jej kerygmatyczne wykorzystanie, zwłaszcza tekstów prorockich, charakteryzujących się rysem eschatologicznym. W ten sposób dokonuje się identyfikacja osoby Jezusa, oraz uzasadnienie jego przesłania. Re...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Sylwester Jędrzejewski
Format: Article
Language:English
Published: The Francis de Sales Scientific Society (TNFS.PL) 2022-10-01
Series:Seminare
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/s/article/view/10462
Description
Summary:Reinterpretacja Starego Testamentu w Nowym Testamencie jest oczywistością. Charakterystyczne jest jej kerygmatyczne wykorzystanie, zwłaszcza tekstów prorockich, charakteryzujących się rysem eschatologicznym. W ten sposób dokonuje się identyfikacja osoby Jezusa, oraz uzasadnienie jego przesłania. Reinterpretujące teksty koncentrują się ona na wskazywaniu, iż Jezus jest tym, o którym mówi Stary Testament. Jezus jest w nich widoczny jako egzegetyczny autorytet. Sposób Jego argumentacji wykazuje pewne podobieństwa do metody peszerowej, stosowanej w tekstach z Qumran. Można przypuścić, że ta judaistyczna metoda ma w Nowym Testamencie także cechy własne. Być może należałoby mówić o alternatywnej metodzie peszerowej w Nowym Testamencie.
ISSN:1232-8766
2450-1328