| Summary: | Abdülhak
Hâmid Tarhan, Tanzimat’ın ikinci kuşağı adlandırılan sanatçılar içerisinde biyografisi,
eserleri, yaşantısı ve kendine has mizacıyla bu kuşaktaki en farklı
sanatçıların başında gelmektedir. Şiir, tiyatro, manzum piyes, mektup gibi
birçok türde eser vermiş olan Hâmid’in hayatı ile eserleri arasında sıkı bir
bağ olduğunu söylemek mümkündür. Özellikle şiirlerinde yaşadığı şehirleri,
gördüğü manzaraları şiirleştirme çabasında olan Hâmid’in Belde yahut
Divaneliklerim (1885) adlı şiir kitabı bunun en tipik örneklerindendir.
Genç yaşlarda Paris’e gitme imkânı bulan bir Hariciye memurunun yaşadığı
şaşkınlığı ve hayranlığı içeren manzumelerden oluşan bu eser, birçok yönüyle
19. Yüzyılın en önemli kültür merkezi olan Paris’in genç bir Osmanlı aydınında
yarattığı tesiri göstermesi açısından önemlidir. Hâmid, Paris’in sadece
mekânsal olarak etkisinde kalmamış, o şehri oluşturan bütün unsurları bir
hayret ve şaşkınlıkla karşılamış, gördüğü birçok unsuru şiirleştirme çabası
içerisine girişmiştir.
Bu
çalışma; Abdulhak Hâmid Tarhan’ın Belde ve Divaneliklerim adlı eserini
merkeze alarak 19. yüzyılda Paris’e giden genç bir Osmanlı aydınının bu şehirde
yaşadıklarının şiirlerindeki yansımalarını tespit etme çabasıdır.
|
|---|