بررسی تطبیقی جرم‌انگاری قاچاق انسان در حقوق بین‌الملل و قوانین ایران
در حال حاضر، اصلی‌ترین سند بین‌المللی در حوزۀ قاچاق انسان، «پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق انسان به‌ویژه زنان و کودکان» است که برای نخستین بار تعریف مشخصی از قاچاق انسان ارائه داده است. در ایران نیز در 1383 قانون مبارزه با قاچاق انسان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. با هدف رفع نواقص موجود در...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
CILA
2022-04-01
|
| Series: | Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.cilamag.ir/article_246649_dbe850b13ed196ba3de43a289ddb2211.pdf |
| Summary: | در حال حاضر، اصلی‌ترین سند بین‌المللی در حوزۀ قاچاق انسان، «پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق انسان به‌ویژه زنان و کودکان» است که برای نخستین بار تعریف مشخصی از قاچاق انسان ارائه داده است. در ایران نیز در 1383 قانون مبارزه با قاچاق انسان به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. با هدف رفع نواقص موجود در این قانون، «لایحۀ مبارزه با قاچاق انسان و اعضای بدن و مجازات عبوردهندگان غیرمجاز افراد از مرزهای کشور» در اسفند 1397 به تصویب هیئت وزیران رسید که در صورت تصویب، قوانین مغایر ازجمله قانون 1383 نسخ خواهد شد. بررسی تطبیقی عناصر جرم قاچاق انسان در پروتکل قاچاق انسان، قانون مبارزه با قاچاق انسان و لایحۀ اخیر، کاستی‌های موجود در قوانین داخلی را آشکار می‌نماید و امکان رفع آن در لایحۀ جدید را ممکن می‌سازد. علیرغم برخی اصلاحات، کماکان ایرادات متعددی به این لایحه وارد است. با توجه به امکان تصویب کنوانسیون پالرمو و پروتکل‌های آن در مجلس، شناسایی و رفع خلأهای موجود و تطابق تعاریف ارائه شده در این لایحه با پروتکل قاچاق انسان، این لایحه را از اصلاحات بعدی بی‌نیاز می کند. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-614X 2645-4858 |