| Summary: | Amaç:
Bu çalışmanın amacı nomofobinin içsel motivasyona etkisi olup olmadığını ortaya
koymaktır. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde nomofobinin içsel motivasyona
etkisinin belirlenmesi için anket uygulanmış ve sonuçları analiz edilmiştir. Yöntem:
Çeşitli bölümlerde öğrenim gören toplam 420 öğrenci ankete katılmış, hatalı ve
eksik olan 20 anket elendikten sonra 400 ankete analiz uygulanmıştır.
Katılımcılardan demografik etkenlerle ilgili 7, nomofobiyi ölçmek için 20 ve içsel
motivasyonu ölçmek için 9 ifadeyi cevaplamaları istenilmiştir. Bulgular:
Nomofobi değişkeninin içsel motivasyonu pozitif yönde etkilediği, alt
boyutlardan iletişimi kaybetme, çevrimiçi olamama ve bilgiye ulaşamama
değişkenlerinin içsel motivasyonu pozitif yönde etkilediği, cihazdan yoksunluk
değişkeninin ise etkilemediği belirlenmiştir.
Sonuç:
Öğrencilerin nomofobi düzeyinin orta, içsel motivasyon düzeyinin ise yüksek
olduğu belirlenmiştir. İçsel motivasyon bireyin kendisiyle barışık olması ile
ilişkili olmakla birlikte, aile ve çevrenin birey üzerindeki etkisi göz ardı
edilemez. Bu doğrultuda yüksek öğretim kurumlarında akıllı telefonların kullanımına
engeller oluşturulmasının (okula sokulmaması ya da sinyal bozucu kullanılması)
uzun vadede bireyin içsel motivasyonunu ve başarısını olumlu yönde etkileyeceği
düşünülmektedir.
|
|---|