Tip 2 Diyabetik Hastaların Glisemi Kontrollerinde Aile Desteğinin Araştırılması
Amaç: Bu çalışma Tip 2 Diabetes Mellitus hastalarının glisemi kontrollerinde aile desteğinin araştırılması amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırma İstanbul ilinde iki özel hastanede tedavi gören Tip 2 diyabet tanısı konmuş hastalardan, araştırma kriterlerine uygun ve araştırmaya...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Istanbul Gelisim University Press
2018-04-01
|
| Series: | İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/igusabder/issue/36402/350421 |
| Summary: | Amaç: Bu
çalışma Tip 2 Diabetes Mellitus hastalarının glisemi kontrollerinde aile
desteğinin araştırılması amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Yöntem:
Araştırma İstanbul ilinde iki özel hastanede tedavi gören Tip 2 diyabet tanısı
konmuş hastalardan, araştırma kriterlerine uygun ve araştırmaya katılmayı kabul
eden 100 birey ile gerçekleştirilmiştir. Veriler Görüşme Formu ve Hensarling’in
Diyabet Aile Destek Ölçeği (HDFSS) kullanılarak toplanmıştır. Sonuçlar %95’lik
güven aralığında ve anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi.
Bulgular:
Araştırmaya katılan hastaların %52’sinin (n=52) kadın, yaş ortalamalarının
59,69±13,79 ve %48’i erkek, yaş ortalamalarının 59,54±12,45 olduğu
belirlenmiştir. Kadınların HbA1c değerleri erkeklere göre daha düşüktür
(p=0,05). Evli/birlikte yaşayanların HbA1c değerleri bekar olanlara göre daha
yüksektir (p=0,001). İnsülin kullananların ve diyet uygulamadığını
belirtenlerin HbA1c değerlerinin yüksek olduğu bulunmuştur (p<0,05).
Kardeş/arkadaş desteği belirtenlerin Açlık Kan Şekeri (AKŞ) değerlerinin yüksek
olduğu görülmüştür (p<0,05). Bulgular katılımcıların AKŞ ortalamasının
151,27±46,13 mg/dL, HbA1c (%) ortalamasının ise 7,5±1,72 olduğunu göstermiştir.
Eş/çocuk desteği algılayanların diğer gruplara kıyasla HDFSS’nin empatik destek
(p=0,001), teşvik (p=0,01), kolaylaştırıcı destek (p=0,006), paylaşımcı destek
(p=0,01) alt grupları ve ölçek toplam puanında (p=0,002) daha fazla aile
desteği algıladıkları saptandı. Eş/çocuk desteği algılayanların özellikle
empatik desteği (28,44±5,89) yoğun olarak hissettikleri sonucuna varılmıştır.
Örneklem grubundaki hastalar ailelerinden her yönden destek gördüklerini
algılamaktadırlar. Ancak hastaların destek gördüklerini belirtmelerine rağmen
bu sonucun glisemi kontrollerine yansımadığı görülmektedir. Eş/çocuk desteği
algılayanlarda HbA1c ortalaması %7,39±1,57 ve AKŞ ortalaması 147,91±43,25 mg/dL
olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Sonuç
olarak eş/çocuk desteği alan bireylerin algıladıkları destek düzeyleri diğer
bireylere göre daha yüksektir. Ancak bu destek algısının normoglisemi
sağlanmasına yardımcı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. |
|---|---|
| ISSN: | 2536-4499 2602-2605 |