Summary: | W rzece Mietiułce w Poleskim Parku Narodowym stwierdzono 26 gatunków wodopójek. Dominantami były: Limnesia fulgida (35,8%), Neumania vernalis (10,6%), Arrenurus bruzelii (7,6%) i A. batillifer (6,6%). Wszystkie złowione gatunki należały do taksonów związanych z wodami stojącymi. W zebranym materiale największy udział miały wodopójki drobnozbiornikowe (73,9%, 12 gat.)., znacznie mniej liczne były gatunki fauny wiosennej (13,2%, 10 gat.) oraz tyrfobionty i tyfrofile (9,4%, 2 gat.), zaś udział gatunków jeziornych był znikomy (3,5%, 2 gatunki). Fauna rzeki Mietiułka wykazywała duże podobieństwo do zgrupowań Hydrachnidia okolicznych zbiorników wód stojących. Efektem silnego oddziaływania antropogenicznego na rzekę (wyprostowanie koryta, zmiana morfometrii rzeki, połączenie hydrologiczne ze zbiornikami wód stojących i kanałami melioracyjnymi), była dominacja gatunków z wód stojących i brak taksonów typowych dla biozenoz rzecznych. Przeprowadzenie zabiegów renaturalizacyjnych z pewnością wpłynęłoby na zmianę fauny w kierunku naturalnym, bardziej rzecznym, z większym udziałem gatunków reobiontycznych i reofilnych.
|