| Summary: | Amaç: Bu çalışmada üniversite
öğrencilerinde kas-iskelet sistemi şikayetleri, duyguları tanıma ve açıklamada zorluk olarak
tanımlanan aleksitimi, depresyon ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi
incelemek amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler:
Çalışmaya 18-25 yaş arası 396 (233 kadın, 163 erkek) üniversite öğrencisi dahil
edildi. Kas iskelet sistemi rahatsızlıkları “Genişletilmiş Nordic Kas İskelet
Sistemi Anketi (GNKİSA)” ,aleksitimi varlığı “Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ)”,
emosyonel durum “Beck Depresyon Ölçeği
(BDÖ)”, yaşam kalitesi “Kısa Form-36
(SF-36)” kullanılarak değerlendirildi.
Tanımlayıcı ve korelasyon içeren istatiksel analiz yapıldı, istatiksel
anlamlılık için p lt;0.05 kabul edildi.
Bulgular: En sık
ağrı yaşanan bölgeler yaşamları boyunca herhangi bir dönemde bel (%49.2), boyun
(%43.7) ve sırt (%40.2), son 12 ay
içinde bel (%38.9), boyun (%35.4) ve sırt (%33.1), son bir ay içinde bel (%28.5),
boyun (%28.3) ve sırt (%24.5), değerlendirmenin yapıldığı gün bel (%11.4), boyun
(%11.4) ve sırt (%10.1) idi. Olguların
bel ve boyun ağrısı şikayeti ile depresyon düzeyleri arasında pozitif yönlü
korelasyon bulundu (p lt;0.05).
Sonuç: Olgularımızda kas iskelet
sistemi ağrılarının tüm zaman dilimlerinde en sık omurgada olduğu bulundu. Bu
durum öğrenciler günlük yaşamlarında uzun süre sabit vücut pozisyonlarına maruz
kalmasından kaynaklanabilir. Olgularımızın yaşam kalitesi fiziksel açıdan
işlevsellik düzeyi yüksek olsa da emosyonel olarak negatif etkilendiklerini
görmekteyiz.
|
|---|