کانت و بی معنایی مابعدالطبیعه
این قولِ کانت که «فاهمه بدون شهود بیمحتوی است و شهود بدون فاهمه کور است» عبارتی کلیدی در فلسفه اوست. کانت در شرح این عبارت به گونهای سخن گفته است که عدهای از محققان معاصر مانند استراوسن، وارنوک، یوئینگ و ... او را پیشرو فلسفههایی چون پوزیتیویسم منطقی و فلسفه زبان متعارف- که در آنها مابعدالطبیعه...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
University of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen Languages
2021-01-01
|
Series: | Journal of Philosophical Investigations |
Subjects: | |
Online Access: | https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_11327_fb6925c59cd88666c6e9fe5fcff0eaf6.pdf |
Summary: | این قولِ کانت که «فاهمه بدون شهود بیمحتوی است و شهود بدون فاهمه کور است» عبارتی کلیدی در فلسفه اوست. کانت در شرح این عبارت به گونهای سخن گفته است که عدهای از محققان معاصر مانند استراوسن، وارنوک، یوئینگ و ... او را پیشرو فلسفههایی چون پوزیتیویسم منطقی و فلسفه زبان متعارف- که در آنها مابعدالطبیعه متعالی بهعنوان مجموعهای از تعبیرهای مهمل، طرد میشود- دانستهاند. در این مقاله کوشش خواهد شد اولاً نشان داده شود که در فلسفه کانت، عبارات کلیدی دیگری چون "متعلق ایمان بودن" ایدههای عقل و "اندیشیدنی بودن" آنها و همچنین "قابلیت استفاده تنظیمی" از این ایدهها و نیز قول به معنای استعلایی مقولات وجود دارد که میتوان معناداری مابعدالطبیعه متعالی را بهعنوان لازمهای از آنها بیرون کشید و ثانیاً نشان داده میشود که با فرض قبول این گفته که "فاهمه بدون شهود بی محتوی است"، همچنان میتوان به معناداری مابعدالطبیعه متعالی باور داشت. |
---|---|
ISSN: | 2251-7960 2423-4419 |