بررسی روند دگرگونی خودآگاهی مدنظر ارسطو در آرای ابنسینا و آکوئیناس
در فلسفۀ مشائی، دو دیدگاه درخصوص خودآگاهی بهچشم میخورد؛ دیدگاهی که خودآگاهی را به چیزی جز ذات فاعلِ شناسا مشروط میکند و رأیی که میگوید بهمحض پیدایش ذات فاعل شناسا، بی هیچ قیدی، خودآگاهی نیز ایجاد میشود. معمولاً خودآگاهیِ مشروط به ارسطو نسبت داده میشود و مخالف جدی وی نیز ابنسیناست که ذات انس...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
University of Zanjan
2022-02-01
|
Series: | Ta̓ammulāt-i Falsafī |
Subjects: | |
Online Access: | http://phm.znu.ac.ir/article_244700_96271bfba5cb8d5197f9ed93a68939e3.pdf |
Summary: | در فلسفۀ مشائی، دو دیدگاه درخصوص خودآگاهی بهچشم میخورد؛ دیدگاهی که خودآگاهی را به چیزی جز ذات فاعلِ شناسا مشروط میکند و رأیی که میگوید بهمحض پیدایش ذات فاعل شناسا، بی هیچ قیدی، خودآگاهی نیز ایجاد میشود. معمولاً خودآگاهیِ مشروط به ارسطو نسبت داده میشود و مخالف جدی وی نیز ابنسیناست که ذات انسانی و خودآگاهی را جداییناپذیر میداند. آکوئیناس که از طرفداران خودآگاهی مشروط است، سعی میکند با تمایزگذاری میان خودآگاهی استعدادی و بالفعل، در عین التزام به دیدگاه ارسطو و مشروطکردن خودآگاهی به تجربۀ حسی، از ابهامها و ایرادهای دیدگاه او بپرهیزد و مزایای دیدگاه سینوی (از قبیل حفظ شهود و منظر اولشخصی و حفظ هویت وجودشناختی شخص) را حفظ کند؛ اگرچه وی در این ترکیبکردن، از ابهامهای دیدگاه ارسطو میکاهد، اما به دلیل شکافی که میان ناآگاهی موجود در خودآگاهی استعدادی و آگاهی در خودآگاهی بالفعل هست، نمیتواند مزایای دیدگاه سینوی را حفظ کند و از سد ایرادهای شیخ بگذرد. |
---|---|
ISSN: | 2228-5253 2588-3615 |