| Summary: | Bu çalışmada, duygusal
öz-yeterlik ve affetmenin üniversite öğrencilerinin algıladıkları stres
düzeyini yordayıcı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, 345
üniversite öğrencisinden oluşmuştur. Araştırmada, Algılanan Stres Ölçeği,
Duygusal Öz-Yeterlik Ölçeği, Heartland Affetme Ölçeği ve kişisel bilgi formu
kullanılmıştır. Analizlerde aritmetik ortalama, pearson korelasyonu ve çoklu
doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgulara göre, algılanan stres
düzeyi ile duygusal öz-yeterlik ve affetme arasında negatif yönde anlamlı
düzeyde ilişki vardır. Duygusal öz-yeterlik ve affetme, algılanan stres
düzeyinin anlamlı yordayıcılarıdır. Duygusal öz-yeterlik ölçeğinin alt
ölçekleri (duyguları düzenleme, duyguları düşünceyi destekleyici olarak
kullanma, duyguları anlama, duyguları algılama) birlikte algılanan stres
düzeyindeki değişimin %14.4’ünü açıklamakta; ancak sadece duyguları düşünceyi
destekleyici olarak kullanma modele anlamlı katkı sağlamaktadır. Affetme
ölçeğinin alt ölçekleri (kendini affetme, başkasını affetme, durumu affetme)
birlikte algılanan stres düzeyindeki değişimin % 28.1’ini açıklamaktadır.
Kendini ve durumu affetme, modele anlamlı düzeyde katkı sağlarken; başkasını
affetmenin modele anlamlı katkısı yoktur.
|
|---|