Kulturowe badania dzieciństwa. Zarys problemu
W artykule podjęty został problem opisu i analizy różnych tekstów kulturowych, tworzonych przez dziecko. Nazwane one zostały „autodziecięcymi tekstami kulturowymi”, co ma wskazywać na ich funkcję (auto)deskryptywną, która odnosi się do kulturowego obrazu dzieciństwa. Różne wytwory dziecięce, np.: u...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Polish Ethnological Society
2018-12-01
|
| Series: | Journal of Folklore and Popular Culture |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://apcz.umk.pl/LL/article/view/18808 |
| Summary: | W artykule podjęty został problem opisu i analizy różnych tekstów kulturowych, tworzonych przez dziecko. Nazwane one zostały „autodziecięcymi tekstami kulturowymi”, co ma wskazywać na ich funkcję (auto)deskryptywną, która odnosi się do kulturowego obrazu dzieciństwa. Różne wytwory dziecięce, np.: utwory literackie, literatura diarystyczne, folklor, filmy, sztuka, ale także zeszyty szkolne i pamiętniki-sztambuchy, mogą być wykorzystywane w badaniach nad historią codzienności. Uwzględniając perspektywę dziecięcą utrwaloną w tekstach pisanych (i w pewnym stopniu oralnych) należy pamiętać o tym, że nie są one bezpośrednim świadectwem dzieciństwa jako kulturowego faktu. Dzieje się tak ze względu na medium języka, które wymaga od użytkownika pewnej wiedzy i umiejętności w zakresie posługiwania się nim. Zatem dziecięcy autor (skryptor), tworząc tekst, pozostawia w nim „ślady” swoich zmagań z materią językową, co wpływa z kolei na ich syntaktyczną, semantyczną i metaforyczną strukturę.
|
|---|---|
| ISSN: | 0024-4708 2544-2872 |