| Summary: | Mark T. Mitchell w recenzowanej pracy prezentuje model krytyki liberalizmu. Punktem wyjścia dla jego argumentacji jest obserwacja Michaela Polanyiego, zgodnie z którą źródła politycznego i duchowego kryzysu stanowią rezultat przyjęcia błędnej koncepcji wiedzy. Uniemożliwia ona formułowanie sensownych twierdzeń na temat kategorii, które utożsamia się z triadą platońską: prawdą, dobrem i pięknem. Autor korzysta też z argumentów religijnych. W toku swojego wywodu stwierdza, że człowiek potrzebuje łaski Boga, by przezwyciężyć swoją niedoskonałość, która stanowi immanen- tną część ludzkiej natury.
Wartość erudycyjna publikacji jest trudna do przecenienia, a propozycja rozumienia tradycji w kategoriach epistemicznych i uczynienia z niej fundamentu dla konstrukcji nowego porządku społeczno-politycznego stanowi kwestię wartą poddania szerszej dyskusji. Widoczne są jednak pewne braki metodologiczne: niekompletność rekonstrukcji prezentowanych stanowisk, brak rozróżnień terminologicznych, które mogą powodować konfuzję znaczeniową oraz dyskusyjność przyjmowanych założeń. Książkę Mitchella należy więc postrzegać wielowymiarowo.
|
|---|