Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi
Amaç: Bir dipeptidil peptidaz-4 (DPP-4) inhibitörü olan sitagliptin, metformin tedavisine ek olarak kullanıldığında etkili ve iyi tolere edilen inkretin temelli bir tedavidir. Sitagliptinin metformin monoterapisine eklenmesinin HbA1c, açlık kan şekeri(AKŞ) ve vücut ağırlığı(VA) üzerine 52 haftalık s...
Main Authors: | , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Ankara Yildirim Beyazit University
2019-09-01
|
Series: | Ankara Medical Journal |
Subjects: | |
Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/amj/issue/48948/624529?publisher=ybu |
_version_ | 1828024143795191808 |
---|---|
author | Özgür Can Savaş Volkan Kısıoğlu Sakin Tekin Mehmet Sargın |
author_facet | Özgür Can Savaş Volkan Kısıoğlu Sakin Tekin Mehmet Sargın |
author_sort | Özgür Can |
collection | DOAJ |
description | Amaç: Bir
dipeptidil peptidaz-4 (DPP-4) inhibitörü olan sitagliptin, metformin tedavisine
ek olarak kullanıldığında etkili ve iyi tolere edilen inkretin temelli bir
tedavidir. Sitagliptinin metformin monoterapisine eklenmesinin HbA1c, açlık kan
şekeri(AKŞ) ve vücut ağırlığı(VA) üzerine 52 haftalık sonuçlarını
değerlendirmeyi amaçladık.
Materyal ve Metot: Çalışmaya metformin monoterapisi alırken tedavisine sitagliptin eklenen
ve 12 ay boyunca sitagliptin tedavisine devam eden 44 hasta dahil edildi.
Olgularda yaş, cinsiyet, kilo, vücut kitle indeksi (VKİ), AKŞ, HbA1c, üre,
kreatinin, total kolesterol, trigliserit, LDL, HDL, alanin aminotransferaz ve
aspartat aminotrensferaz parametreleri değerlendirmeye alındı.
Bulgular: Çalışmaya
alınan 44 hastanın ortalama yaşı 58,5±8,9 yıl idi. Başlangıçta, VA: 80,36±11,72
kg ve VKİ: 31,14±5,16 kg/m2 idi. Başlangıçtaki HbA1c düzeyi: % 7,5±0,64 olarak
saptandı. HbA1c seviyesinin başlangıç değerlere göre düşüş oranının sırasıyla
3. ayda % 0,82; 6.ayda %0,86 ve 12. ayda % 0, 9 olduğu görüldü. HbA1c düşüşü
başlangıca göre tüm aylarda istatistiksel olarak anlamlı bulundu. AKŞ
seviyesinde başlangıç değerlerine göre sırasıyla 3. ayda 23,65 mg/dl, 6.ayda
26,07 mg/dl ve 12. ayda 23,55 mg/dl düşme olduğu görüldü. AKŞ’de düşüş,
başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında tüm aylarda istatistiksel olarak
anlamlıydı. AKŞ düşüşün 12 ay boyunca istikrarlı bir şekilde devam ettiği
görüldü.
Sonuç: Metformin
monoterapisi kullanımına rağmen yeterli glisemik kontrol sağlanamayan
(özellikle HbA1c düzeyi %7-8) tip 2 diyabetli hastalarda tedaviye sitagliptin
eklenmesi etkin ve iyi tolere edilen bir seçenektir. |
first_indexed | 2024-04-10T12:40:26Z |
format | Article |
id | doaj.art-398ab44f7a8c46dab1b8a9fbdbfee4d4 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2148-4570 |
language | English |
last_indexed | 2024-04-10T12:40:26Z |
publishDate | 2019-09-01 |
publisher | Ankara Yildirim Beyazit University |
record_format | Article |
series | Ankara Medical Journal |
spelling | doaj.art-398ab44f7a8c46dab1b8a9fbdbfee4d42023-02-15T16:14:19ZengAnkara Yildirim Beyazit UniversityAnkara Medical Journal2148-45702019-09-0119362863410.17098/amj.62452937Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine EtkisiÖzgür CanSavaş Volkan KısıoğluSakin TekinMehmet SargınAmaç: Bir dipeptidil peptidaz-4 (DPP-4) inhibitörü olan sitagliptin, metformin tedavisine ek olarak kullanıldığında etkili ve iyi tolere edilen inkretin temelli bir tedavidir. Sitagliptinin metformin monoterapisine eklenmesinin HbA1c, açlık kan şekeri(AKŞ) ve vücut ağırlığı(VA) üzerine 52 haftalık sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metot: Çalışmaya metformin monoterapisi alırken tedavisine sitagliptin eklenen ve 12 ay boyunca sitagliptin tedavisine devam eden 44 hasta dahil edildi. Olgularda yaş, cinsiyet, kilo, vücut kitle indeksi (VKİ), AKŞ, HbA1c, üre, kreatinin, total kolesterol, trigliserit, LDL, HDL, alanin aminotransferaz ve aspartat aminotrensferaz parametreleri değerlendirmeye alındı. Bulgular: Çalışmaya alınan 44 hastanın ortalama yaşı 58,5±8,9 yıl idi. Başlangıçta, VA: 80,36±11,72 kg ve VKİ: 31,14±5,16 kg/m2 idi. Başlangıçtaki HbA1c düzeyi: % 7,5±0,64 olarak saptandı. HbA1c seviyesinin başlangıç değerlere göre düşüş oranının sırasıyla 3. ayda % 0,82; 6.ayda %0,86 ve 12. ayda % 0, 9 olduğu görüldü. HbA1c düşüşü başlangıca göre tüm aylarda istatistiksel olarak anlamlı bulundu. AKŞ seviyesinde başlangıç değerlerine göre sırasıyla 3. ayda 23,65 mg/dl, 6.ayda 26,07 mg/dl ve 12. ayda 23,55 mg/dl düşme olduğu görüldü. AKŞ’de düşüş, başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında tüm aylarda istatistiksel olarak anlamlıydı. AKŞ düşüşün 12 ay boyunca istikrarlı bir şekilde devam ettiği görüldü. Sonuç: Metformin monoterapisi kullanımına rağmen yeterli glisemik kontrol sağlanamayan (özellikle HbA1c düzeyi %7-8) tip 2 diyabetli hastalarda tedaviye sitagliptin eklenmesi etkin ve iyi tolere edilen bir seçenektir.https://dergipark.org.tr/tr/pub/amj/issue/48948/624529?publisher=ybuhba1cmetforminsitagliptinaçlık kan şekerifasting plazma glucosehba1cmetformin |
spellingShingle | Özgür Can Savaş Volkan Kısıoğlu Sakin Tekin Mehmet Sargın Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi Ankara Medical Journal hba1c metformin sitagliptin açlık kan şekeri fasting plazma glucose hba1c metformin |
title | Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi |
title_full | Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi |
title_fullStr | Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi |
title_full_unstemmed | Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi |
title_short | Tip 2 Diyabet Hastalarının Tedavilerine Sitagliptin Eklenmesinin Glisemik Kontrol Üzerine Etkisi |
title_sort | tip 2 diyabet hastalarinin tedavilerine sitagliptin eklenmesinin glisemik kontrol uzerine etkisi |
topic | hba1c metformin sitagliptin açlık kan şekeri fasting plazma glucose hba1c metformin |
url | https://dergipark.org.tr/tr/pub/amj/issue/48948/624529?publisher=ybu |
work_keys_str_mv | AT ozgurcan tip2diyabethastalarınıntedavilerinesitagliptineklenmesininglisemikkontroluzerineetkisi AT savasvolkankısıoglu tip2diyabethastalarınıntedavilerinesitagliptineklenmesininglisemikkontroluzerineetkisi AT sakintekin tip2diyabethastalarınıntedavilerinesitagliptineklenmesininglisemikkontroluzerineetkisi AT mehmetsargın tip2diyabethastalarınıntedavilerinesitagliptineklenmesininglisemikkontroluzerineetkisi |