رژیم‌های خودبسنده و مناسبات آن‌ها با حقوق بین‌الملل عام
یکی از آثار «کثرت» در نظم حقوقی بین‌المللی، ایجاد رژیم‌های موسوم به خودبسنده در حقوق بین‌الملل است. این‌گونه رژیم‌ها مبتنی بر اصل «حقوق خاص» بوده، در رویه قضایی بین‌المللی نسبتاً تثبیت شده‌اند. هرچند برداشت‌های متفاوتی از این نهاد در رویه قضایی بین‌المللی و دکترین وجود داشته، اما امروزه در مفهوم متد...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
CILA
2010-01-01
|
| Series: | Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.cilamag.ir/article_17281_ab30fd200011137334c2447ca6c013d0.pdf |
| Summary: | یکی از آثار «کثرت» در نظم حقوقی بین‌المللی، ایجاد رژیم‌های موسوم به خودبسنده در حقوق بین‌الملل است. این‌گونه رژیم‌ها مبتنی بر اصل «حقوق خاص» بوده، در رویه قضایی بین‌المللی نسبتاً تثبیت شده‌اند. هرچند برداشت‌های متفاوتی از این نهاد در رویه قضایی بین‌المللی و دکترین وجود داشته، اما امروزه در مفهوم متداول آن عمدتاً با مسئولیت بین‌المللی مرتبط است. ایجاد این‌گونه رژیم‌ها در هر حوزه از حقوق بین‌الملل به شرط رعایت موانع مطرح در قواعد آمره، منشور ملل متحد و حقوق کشورهای ثالث قابل تحقق است. مسأله بسیار مهم در این خصوص نحوه تعامل میان حقوق بین‌الملل عام و رژیم‌های خودبسنده و تأثیرات متقابل میان آن‌ها است که بسته به اتخاذ دو رویکرد متفاوت عام‌گرا و خاص‌گرا این موضوع ابعاد متفاوتی را در بر خواهد داشت. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-614X 2251-614X |