Summum bonum religii chińskiej

W szkicu, stanowiącym wprowadzenie do obszernego studium religii chińskiej, Krzysztof Kosior odwołuje się do obrazu Huxi sanxiaotu, uznawanego za metaforę jedności chińskich nauk (sanjiao yijiao). Na obrazie trzej dojrzali mężczyźni reprezentujący konfucjanizm, taoizm i buddyzm spotykają się na łoni...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Krzysztof Kosior
Format: Article
Language:deu
Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2011-09-01
Series:The Polish Journal of Aesthetics
Online Access:https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/138944389/eik_22_24.pdf/da32a0f3-0d05-4214-b79e-ce86c6a921e6
Description
Summary:W szkicu, stanowiącym wprowadzenie do obszernego studium religii chińskiej, Krzysztof Kosior odwołuje się do obrazu Huxi sanxiaotu, uznawanego za metaforę jedności chińskich nauk (sanjiao yijiao). Na obrazie trzej dojrzali mężczyźni reprezentujący konfucjanizm, taoizm i buddyzm spotykają się na łonie natury i podzielają radosny, ekstatyczny zachwyt. Przywołując wybrane, zgodne treściowo fragmenty z klasyków trzech religii oraz wskazując na ostatecznie efektywne współdziałanie tych religii w dziejach, autor zmierza do konkluzji, iż ich wspólnym celem jest, wielorako w literaturze przedmiotu nazywane, naturalne doświadczenie mistyczne.
ISSN:2544-8242
2544-8242