| Summary: | Toplumların tarih boyunca
çeşitli “şey”lere yükledikleri simge ve anlamlar, birtakım kültürel kodlar
şeklinde belleklerine yerleşip sürdürülerek bir arada yaşama arzusu ve aidiyet
duygusunu güçlendirmektedir. Bu simge ve anlamların kalıplaşmasıyla meydana
gelen semboller, kültürel unsurların nesilden nesile aktarılıp yaşatılmasında
işlevsel bir misyon üstlenmektedir. Bahsi geçen semboller içerisinde öne
çıkanlardan bir tanesi de hayvan sembolizmi olup Uygur Türklerinin çeşitli
anlatma ve ritüellerinde kurt, aslan, kaplan, ayı, boğa, at ve deve gibi birçok
hayvanın yer aldığını söylemek mümkündür. “Soy atası” imajıyla ortaya çıkıp
adeta koruyucu bir ruha dönüşen bu hayvanların vahşi ve güçlü bir fizyolojik
yapıya sahip olması, yaşanılan toplumun coğrafi şartları ve insanların doğayı
kontrol etme arzusu gibi sebepler, bu hayvanların birer sembol haline
gelmesinde etkili olmuştur. Çalışmamızda Uygur Türklerinin söz konusu anlatma
ve ritüellerinde “olumlu” imajlarıyla tespit edilen hayvan sembolleri totemizm
ve “ata” tasavvuru bağlamında incelenmiş ve bu sembollerin Uygur Türklerinin
sosyo-kültürel hayatındaki işlevine açıklık getirilmeye çalışılmıştır.
|
|---|