ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری
یکی از رویکردهای ارزیابی تعادلبخشی استفاده از شاخص‌های کمّی و کیفی است که می‌تواند ابزار مناسبی باشد. در این مطالعه به‌منظور ارزیابی سناریوهای تعادلبخشی در آبخوان هشتگرد از دو شاخص آسیب‌پذیری ذاتی آبخوان و شاخص پایداری کمی آبخوان استفاده شد. پنج سناریو براساس طرح تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی در من...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
University of Tehran, College of Aburaihan
2022-06-01
|
| Series: | مدیریت آب و آبیاری |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jwim.ut.ac.ir/article_85414_8f01a7b71a675486a87c3239e165aa9a.pdf |
| _version_ | 1811293130851352576 |
|---|---|
| author | پدرام کریمیان مجتبی شوریان حمید کاردان مقدم |
| author_facet | پدرام کریمیان مجتبی شوریان حمید کاردان مقدم |
| author_sort | پدرام کریمیان |
| collection | DOAJ |
| description | یکی از رویکردهای ارزیابی تعادلبخشی استفاده از شاخص‌های کمّی و کیفی است که می‌تواند ابزار مناسبی باشد. در این مطالعه به‌منظور ارزیابی سناریوهای تعادلبخشی در آبخوان هشتگرد از دو شاخص آسیب‌پذیری ذاتی آبخوان و شاخص پایداری کمی آبخوان استفاده شد. پنج سناریو براساس طرح تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی در منطقه تعریف و با استفاده از مدل عددی MODFLOW شبیهسازی شد. با تلفیق سه شاخص اعتمادپذیری، آسیب‌پذیری و مطلوبیت شاخص پایداری سیستم آب زیرزمینی در سناریوهای مختلف تعادلبخشی محاسبه شد. نتایج شبیهسازی و اعمال سناریوهای مختلف نشان داد که با کاهش برداشت آب به میزان 15درصد بیش‌ترین میزان پایداری در سیستم آبخوان ایجادشده و میزان پایداری سیستم از مقدار 55 درصد تا 87 درصد افزایش دارد. میزان تغییرات شاخص پایداری آبخوان به‌صورت توزیعی در چاه‌های مشاهده‌ای نیز حاکی از این موضوع است که بخش میانی آبخوان بیش‌ترین وضعیت بهبود شاخص پایداری را دارد. این منطقه با تراکم بالای چاه‌های بهره‌برداری بیش‌ترین تأثیر را از کاهش برداشت از آبخوان می‌پذیرد. نتایج به‌دست‌آمده از شاخص پایداری آبخوان با توجه به پراکنش مکانی، امکان‌پذیری پیاده‌سازی سناریوهای مختلف را نشان می‌دهد. از طرفی نیز با توجه به اهمیت توسعه و استفاده از شاخص‌های آسیب‌پذیری، شاخص دراستیک در سطح منطقه تحلیل شد. نتایج نشان داد بخش بالادست آبخوان با توجه به ویژگی‌های هیدروژئولوژی دارای بیش‌ترین میزان آسیب‌پذیری بوده و در جهت جریان آب زیرزمینی میزان آسیب‌پذیری کاهش یافته است. |
| first_indexed | 2024-04-13T04:55:58Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-3e2c1bcfb51f47e39f8835f7a5af2eed |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 2251-6298 2382-9931 |
| language | fas |
| last_indexed | 2024-04-13T04:55:58Z |
| publishDate | 2022-06-01 |
| publisher | University of Tehran, College of Aburaihan |
| record_format | Article |
| series | مدیریت آب و آبیاری |
| spelling | doaj.art-3e2c1bcfb51f47e39f8835f7a5af2eed2022-12-22T03:01:28ZfasUniversity of Tehran, College of Aburaihanمدیریت آب و آبیاری2251-62982382-99312022-06-0112221322910.22059/jwim.2022.332573.93185414ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداریپدرام کریمیان0مجتبی شوریان1حمید کاردان مقدم2دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.استادیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.استادیار پژوهشی، مؤسسه تحقیقات آب، وزارت نیرو، تهران، ایران.یکی از رویکردهای ارزیابی تعادلبخشی استفاده از شاخص‌های کمّی و کیفی است که می‌تواند ابزار مناسبی باشد. در این مطالعه به‌منظور ارزیابی سناریوهای تعادلبخشی در آبخوان هشتگرد از دو شاخص آسیب‌پذیری ذاتی آبخوان و شاخص پایداری کمی آبخوان استفاده شد. پنج سناریو براساس طرح تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی در منطقه تعریف و با استفاده از مدل عددی MODFLOW شبیهسازی شد. با تلفیق سه شاخص اعتمادپذیری، آسیب‌پذیری و مطلوبیت شاخص پایداری سیستم آب زیرزمینی در سناریوهای مختلف تعادلبخشی محاسبه شد. نتایج شبیهسازی و اعمال سناریوهای مختلف نشان داد که با کاهش برداشت آب به میزان 15درصد بیش‌ترین میزان پایداری در سیستم آبخوان ایجادشده و میزان پایداری سیستم از مقدار 55 درصد تا 87 درصد افزایش دارد. میزان تغییرات شاخص پایداری آبخوان به‌صورت توزیعی در چاه‌های مشاهده‌ای نیز حاکی از این موضوع است که بخش میانی آبخوان بیش‌ترین وضعیت بهبود شاخص پایداری را دارد. این منطقه با تراکم بالای چاه‌های بهره‌برداری بیش‌ترین تأثیر را از کاهش برداشت از آبخوان می‌پذیرد. نتایج به‌دست‌آمده از شاخص پایداری آبخوان با توجه به پراکنش مکانی، امکان‌پذیری پیاده‌سازی سناریوهای مختلف را نشان می‌دهد. از طرفی نیز با توجه به اهمیت توسعه و استفاده از شاخص‌های آسیب‌پذیری، شاخص دراستیک در سطح منطقه تحلیل شد. نتایج نشان داد بخش بالادست آبخوان با توجه به ویژگی‌های هیدروژئولوژی دارای بیش‌ترین میزان آسیب‌پذیری بوده و در جهت جریان آب زیرزمینی میزان آسیب‌پذیری کاهش یافته است.https://jwim.ut.ac.ir/article_85414_8f01a7b71a675486a87c3239e165aa9a.pdfآبخوانآسیب‌پذیریتعادل‌بخشیشاخص پایداری آبخوانمدل‌سازی توزیعی |
| spellingShingle | پدرام کریمیان مجتبی شوریان حمید کاردان مقدم ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری مدیریت آب و آبیاری آبخوان آسیب‌پذیری تعادلبخشی شاخص پایداری آبخوان مدل‌سازی توزیعی |
| title | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| title_full | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| title_fullStr | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| title_full_unstemmed | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| title_short | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| title_sort | ارزیابی وضعیت تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی با استفاده از شاخص‌های پایداری |
| topic | آبخوان آسیب‌پذیری تعادلبخشی شاخص پایداری آبخوان مدل‌سازی توزیعی |
| url | https://jwim.ut.ac.ir/article_85414_8f01a7b71a675486a87c3239e165aa9a.pdf |
| work_keys_str_mv | AT pdrạmḵrymyạn ạrzyạbywḍʿyttʿạdlbkẖsẖymnạbʿậbzyrzmynybạạstfạdhạzsẖạkẖṣhạypạydạry AT mjtbysẖwryạn ạrzyạbywḍʿyttʿạdlbkẖsẖymnạbʿậbzyrzmynybạạstfạdhạzsẖạkẖṣhạypạydạry AT ḥmydḵạrdạnmqdm ạrzyạbywḍʿyttʿạdlbkẖsẖymnạbʿậbzyrzmynybạạstfạdhạzsẖạkẖṣhạypạydạry |