Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej
<p>Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, dział...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
2018-01-01
|
Series: | Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej |
Subjects: | |
Online Access: | https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/ZWAM/article/view/15569 |
_version_ | 1818416652460490752 |
---|---|
author | Barbara Major |
author_facet | Barbara Major |
author_sort | Barbara Major |
collection | DOAJ |
description | <p>Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, działaniami performatywnymi lub mogą być trwałym wytworem, takim jak: obraz, rzeźba, estetycznie ukształtowane ciało czy przestrzeń. Układanie wystawy problemowej nie polega na dążeniu do ściśle zdefiniowanej odpowiedzi na zadany temat, kreuje natomiast miejsce dla dialogu, a właściwie polilogu, dzięki któremu konstelacje sensów mogą się zazębiać, dopowiadać, wskazywać na swoją różnorodność, odsłaniając tym samym horyzonty ujawniania się wiedzy o doświadczeniach, które powołały dzieła do życia i o świecie, w którym powstały. Jako przykład posłużyła autorce wystawa <em>Dionizos – współczesna odsłona mitu (Ślad mitu)</em> prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie (2014; 2017) i w Galerii Powiatu Bodeńskiego w Meersburgu (2017). Dzieła nie są w takim ujęciu wystawionymi obiektami, ale swego rodzaju podmiotami; każde z nich odsłania horyzonty, w których ukazuje się jakaś prawda związana z zadanym problemem.</p><span style="font-family: PTSerif-Bold; font-size: 19pt; color: #231f20; font-style: normal; font-variant: normal;"><br style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px;" /></span> |
first_indexed | 2024-12-14T11:54:17Z |
format | Article |
id | doaj.art-3e33cdcbf7c74f6fb9a2b5d18a217a93 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2391-6869 |
language | English |
last_indexed | 2024-12-14T11:54:17Z |
publishDate | 2018-01-01 |
publisher | Polskie Towarzystwo Ludoznawcze |
record_format | Article |
series | Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej |
spelling | doaj.art-3e33cdcbf7c74f6fb9a2b5d18a217a932022-12-21T23:02:10ZengPolskie Towarzystwo LudoznawczeZbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej2391-68692018-01-0104355410.12775/1556913331Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowejBarbara Major<p>Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, działaniami performatywnymi lub mogą być trwałym wytworem, takim jak: obraz, rzeźba, estetycznie ukształtowane ciało czy przestrzeń. Układanie wystawy problemowej nie polega na dążeniu do ściśle zdefiniowanej odpowiedzi na zadany temat, kreuje natomiast miejsce dla dialogu, a właściwie polilogu, dzięki któremu konstelacje sensów mogą się zazębiać, dopowiadać, wskazywać na swoją różnorodność, odsłaniając tym samym horyzonty ujawniania się wiedzy o doświadczeniach, które powołały dzieła do życia i o świecie, w którym powstały. Jako przykład posłużyła autorce wystawa <em>Dionizos – współczesna odsłona mitu (Ślad mitu)</em> prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie (2014; 2017) i w Galerii Powiatu Bodeńskiego w Meersburgu (2017). Dzieła nie są w takim ujęciu wystawionymi obiektami, ale swego rodzaju podmiotami; każde z nich odsłania horyzonty, w których ukazuje się jakaś prawda związana z zadanym problemem.</p><span style="font-family: PTSerif-Bold; font-size: 19pt; color: #231f20; font-style: normal; font-variant: normal;"><br style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px;" /></span>https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/ZWAM/article/view/15569wystawaantropologia sztukidzieło sztukipraktyki kulturowe |
spellingShingle | Barbara Major Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej wystawa antropologia sztuki dzieło sztuki praktyki kulturowe |
title | Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej |
title_full | Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej |
title_fullStr | Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej |
title_full_unstemmed | Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej |
title_short | Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej |
title_sort | dionizos w galerii sztuki uwagi o wystawie problemowej |
topic | wystawa antropologia sztuki dzieło sztuki praktyki kulturowe |
url | https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/ZWAM/article/view/15569 |
work_keys_str_mv | AT barbaramajor dionizoswgaleriisztukiuwagiowystawieproblemowej |