| Summary: | Amaç: Çalışmamızda bir bölge ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde yatarak tedavi gören psikotik bozukluk tanılı hastalarda eşlik eden psikoaktif madde(PAM) kullanımının sosyodemografik özelliklerle ilişkisinin ve klinik özellikler üzerine olası etkilerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza DSM-5’e göre psikotik bozukluk tanısı konmuş, yatarak izlenen 110 hasta dahil edilmiştir. Tüm katılımcıların arşiv-dosya incelemesi ile sosyodemografik veri formuna ve hastaların sigara, alkol, PAM kullanımı, yatış sayısı, hastalık süresi, son yatış süresi, intihar ve başkalarına zarar verme girişimi öyküsü gibi klinik özelliklerine ulaşıldı. Yatış esnasında tespit gerekliliği ve yasal sorun geçmişi araştırıldı.
Bulgular: Psikotik bozukluğu olan 110 hastanın %30,9’unun (N=34), psikoaktif madde kullanmakta olduğu görüldü. Madde kullanan hastaların %17,3‘ünün esrar, %7,3’ünün amfetamin, %0,9’unun kokain, %0,9’unun eroin, %2,7’sinin inhaler ve %1,8’inin çoklu madde tercih ettiği görülmüştür. Psikoaktif madde kullanan hastaların yaş ortalaması, kullandığı antipsikotik sayısı, uygulanan tespit oranı, yasal sorun yaşama, alkol ve sigara kullanımı ve homisid girişimi oranı psikoaktif madde kullanmayanlardan anlamlı olarak farklıydı.
Tartışma: Psikotik bozukluklarda madde kullanım komorbiditesi küçümsenmeyecek oranlarda görülmektedir. Psikoaktif madde kullanan hastalarda daha fazla antipsikotik kombinasyonu kullanılması, yatış sırasında daha çok tespit uygulanması, homosidal girişim ve yasal sorun geçmişinin fazla olması gibi elde edilen sonuçlar, madde kullanımının psikotik bozukluk tanılı hastaların takip ve tedavisini güçleştirdiğini desteklemektedir.
|
|---|