Summary: | Müslümanların on dört asırdan
fazla devam edegelen tarihsel süreçlerinde yüzlerce mezhep ortaya çıkmıştır.
Bunların çoğu tarihin dehlizlerinde kaybolup gitmiş; bazıları ise yaşama imkânı
bularak günümüze kadar var olmuştur. Günümüze kadar gelen bu geleneklerden en
önemlileri Ehl-i Sünnet, bir diğeri ise Şia ekolleri olup her iki mezhebin
inanç-uygulamalarına göre “sahih” olarak kabul ettikleri kaynaklar
bulunmaktadır. Şii
dünyada “Kuran’ın kardeşi” gibi benzetmeler yapılan, Kuran-ı Kerim’den sonra en
fazla değer atfedilen kitaplardan biri Nehcu’l Belâğa’dır. Bu kitap
Seyyid Radî (ö:406/1016) tarafından edit edildiği kabul gören ve içeriğinin ise
Hz. Ali’nin hutbeleri, sözleri ve mektupları olduğu belirtilen bir eserdir. Bu
yönleriyle eser din ve inanç esasları bakımından olduğu kadar tarihi bir kaynak
olarak da önemini ortaya koymaktadır. Şii dünya için çok büyük bir öneme sahip
olan bu eserin tarihsel süreçte incelenmesi ve eser üzerindeki şüphelerin
irdelenmesinin, Ehl-i Sünnet camiası ve akademik çalışmalar için de önemli
olacağı kanaatini taşımaktayız. Özellikle mezhepler arası karşılaştırmalı
çalışmaların yapılması bakımından, Nehcu’l Belâğa gibi temel ve önemli
kaynaklarla ilgili eserlerin kritize çalışması son derece önemlidir.
|