| Summary: | İ‘tizâr ve isti‘taf şiiri, bir şairin yöneticiler hakkında söylediği hicivden
ötürü duyduğu pişmanlığı dile getirmede veya atılan iftiralardan kendisini
temize çıkarmada veyahut kıskanç insanlar sebebiyle gelişen menfi durum
karşısında, hükümdardan özür ve merhamet dilemek suretiyle kullandığı
şiir türüdür. Bu şiirler de genellikle iftiraya uğrayan şair, affını istediği
kişinin bazı hasletlerinden, hizmetlerinden, savaşlarından bahseder ve
onu över. Daha sonra da içinde bulunduğu durumu dillendirip, kendisine
atılan iftira karşısında masumiyetini ifade etmeye çalışır. Endülüs Hilafet
Dönemi’nde kendisine atılan bir iftiradan, karıştığı siyasî olaylardan ve
benzeri durumlardan hapse düşmüş birçok şair vardır. Özellikle “Hâciblik
Dönemi” denilen Âmiriler’in yönetimde söz sahibi oldukları dönemde bu
şairlerin sayısı daha fazladır. Bu şairler, içine düştükleri bu zor durumdan
kurtulmak için i‘tizâr ve isti‘tâf şiirine müracaat etmişlerdir. Bu çalışmada
Endülüs Hilafet Dönemi’nde i‘tizâr ve isti‘tâf şiiri söyleyen şairler ve şiirleri
incelenmiştir. İ‘tizâr ve isti‘tâf şiirleri hakkında kısa bir bilgi verildikten
sonra Endülüs Hilafet Dönemi’nde i‘tizâr ve isti‘tâf şiiri kaleme alan
şairlerin şiirleri ile bu şiiri söylemelerine sebep olan olaylar aktarılmıştır.
|
|---|