تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت های مختلف تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان پروتئینی ATGL عضله اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوسین به صورت تصادفی ساده به پنج گروه هشت تایی شامل; گ...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Kurdistan University of Medical Sciences
2018-10-01
|
Series: | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان |
Subjects: | |
Online Access: | http://sjku.muk.ac.ir/article-1-4110-fa.html |
_version_ | 1818154245273157632 |
---|---|
author | محمد حسن دشتی خویدکی محمد فرامرزی* اکبر اعظمیان جزء |
author_facet | محمد حسن دشتی خویدکی محمد فرامرزی* اکبر اعظمیان جزء |
author_sort | محمد حسن دشتی خویدکی |
collection | DOAJ |
description | زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت های مختلف تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان پروتئینی ATGL عضله اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی بود.
روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوسین به صورت تصادفی ساده به پنج گروه هشت تایی شامل; گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی کم شدت (DL)، تمرین استقامتی با شدت متوسط ( DM) ، تمرین استقامتی با شدت زیاد ( DH)، گروه کنترل دیابتی (D) و گروه کنترل (Con) سالم تقسیم شدند. تمرین استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با شدت کم (DL) معادل سرعت 8-5 متر بر دقیقه، با شدت متوسط( DM) معادل سرعت 17-14 متر بر دقیقه و با شدت بالا ( DH)معادل سرعت 25-22 متر بر دقیقه انجام شد. بیان نسبی ATGL با تکنیک وسترنبلات و گلوکز و انسولین سرم با کیت تخصصی اندازهگیری شد. از آزمون آماری ANOVA جهت تعیین تفاوت بین گروهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد بیان ATGL بین گروههای کنترل و گروههای تمرین (با شدت کم، متوسط و زیاد) تفاوت معناداری داشت (0002/0=p). این تفاوت بین گروههای تمرین با DH با گروه D (0049/0P=)، گروههای تمرین با DH و DL (0053/0P=) و DHو DM (0136/0P=) معنی دار بود. سطوح سرمی گلوکز نیز بین گروه DH با گروههای D (002/0=p) و DL (039/0=p) و همچنین ، گروه DM با گروهه D (0018/0=p) و DM تفاوت معنیداری داشت. مقدار انسولین نیز در گروه DH در مقایسه با گروههای DL (011/0=p) و D (0002/0=p) و نیز گروه DM با D (014/0=p) تفاوت معنیداری داشت.
نتیجهگیری: تمرین استقامتی با شدت متوسط و زیاد میتواند تا حدودی کاهش ناشی از دیابت در بیان پروتئین ATGL را جبران و باعث کاهش سطح سرمی انسولین و گلوکز در موشهای دیابتی شود. به نظر میرسد شدت بالاتر تمرین استقامتی، افزایش بیشتری در بیان ATGL در موشهای دیابتی ایجاد کند.
واژگان کلیدی: دیابت،ATGL، شدت تمرین استقامتی، انسولین، گلوکز |
first_indexed | 2024-12-11T14:23:26Z |
format | Article |
id | doaj.art-42b0fa06ae594d2e850d7c1cf2bf4aca |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2345-4040 2345-4040 |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-11T14:23:26Z |
publishDate | 2018-10-01 |
publisher | Kurdistan University of Medical Sciences |
record_format | Article |
series | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان |
spelling | doaj.art-42b0fa06ae594d2e850d7c1cf2bf4aca2022-12-22T01:02:48ZfasKurdistan University of Medical Sciencesمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان2345-40402345-40402018-10-0123292102تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتیمحمد حسن دشتی خویدکی 0محمد فرامرزی*1اکبر اعظمیان جزء2گروه علوم ورزشی، دانشگاه شهرکرد ایران گروه علوم ورزشی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران ، md.faramarzi@gmail.comگروه علوم ورزشی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت های مختلف تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان پروتئینی ATGL عضله اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوسین به صورت تصادفی ساده به پنج گروه هشت تایی شامل; گروه دیابتی همراه با تمرین استقامتی کم شدت (DL)، تمرین استقامتی با شدت متوسط ( DM) ، تمرین استقامتی با شدت زیاد ( DH)، گروه کنترل دیابتی (D) و گروه کنترل (Con) سالم تقسیم شدند. تمرین استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با شدت کم (DL) معادل سرعت 8-5 متر بر دقیقه، با شدت متوسط( DM) معادل سرعت 17-14 متر بر دقیقه و با شدت بالا ( DH)معادل سرعت 25-22 متر بر دقیقه انجام شد. بیان نسبی ATGL با تکنیک وسترنبلات و گلوکز و انسولین سرم با کیت تخصصی اندازهگیری شد. از آزمون آماری ANOVA جهت تعیین تفاوت بین گروهها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد بیان ATGL بین گروههای کنترل و گروههای تمرین (با شدت کم، متوسط و زیاد) تفاوت معناداری داشت (0002/0=p). این تفاوت بین گروههای تمرین با DH با گروه D (0049/0P=)، گروههای تمرین با DH و DL (0053/0P=) و DHو DM (0136/0P=) معنی دار بود. سطوح سرمی گلوکز نیز بین گروه DH با گروههای D (002/0=p) و DL (039/0=p) و همچنین ، گروه DM با گروهه D (0018/0=p) و DM تفاوت معنیداری داشت. مقدار انسولین نیز در گروه DH در مقایسه با گروههای DL (011/0=p) و D (0002/0=p) و نیز گروه DM با D (014/0=p) تفاوت معنیداری داشت. نتیجهگیری: تمرین استقامتی با شدت متوسط و زیاد میتواند تا حدودی کاهش ناشی از دیابت در بیان پروتئین ATGL را جبران و باعث کاهش سطح سرمی انسولین و گلوکز در موشهای دیابتی شود. به نظر میرسد شدت بالاتر تمرین استقامتی، افزایش بیشتری در بیان ATGL در موشهای دیابتی ایجاد کند. واژگان کلیدی: دیابت،ATGL، شدت تمرین استقامتی، انسولین، گلوکزhttp://sjku.muk.ac.ir/article-1-4110-fa.htmlدیابت، ATGL، شدت تمرین استقامتی، انسولین، گلوکز. |
spellingShingle | محمد حسن دشتی خویدکی محمد فرامرزی* اکبر اعظمیان جزء تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان دیابت، ATGL، شدت تمرین استقامتی، انسولین، گلوکز. |
title | تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
title_full | تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
title_fullStr | تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
title_full_unstemmed | تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
title_short | تأثیر شدت تمرینات استقامتی (کم، متوسط و زیاد) بر بیان ATGL عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
title_sort | تأثیر شدت تمرینات استقامتی کم، متوسط و زیاد بر بیان atgl عضله اسکلتی، سطوح گلوکز و انسولین موشهای صحرایی دیابتی |
topic | دیابت، ATGL، شدت تمرین استقامتی، انسولین، گلوکز. |
url | http://sjku.muk.ac.ir/article-1-4110-fa.html |
work_keys_str_mv | AT mḥmdḥsndsẖtykẖwydḵy tạtẖyrsẖdttmrynạtạstqạmtyḵmmtwsṭwzyạdbrbyạnatglʿḍlhạsḵltysṭwḥglwḵzwạnswlynmwsẖhạyṣḥrạyydyạbty AT mḥmdfrạmrzy tạtẖyrsẖdttmrynạtạstqạmtyḵmmtwsṭwzyạdbrbyạnatglʿḍlhạsḵltysṭwḥglwḵzwạnswlynmwsẖhạyṣḥrạyydyạbty AT ạḵbrạʿẓmyạnjzʾ tạtẖyrsẖdttmrynạtạstqạmtyḵmmtwsṭwzyạdbrbyạnatglʿḍlhạsḵltysṭwḥglwḵzwạnswlynmwsẖhạyṣḥrạyydyạbty |