Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka
W ocenie Sądu tekst prawny, w rozpatrywanej sprawie szczególnie, winien być traktowany raczej jako pewien standaryzowany, obowiązujący, ale dyskursywny wzorzec, który wymaga adaptacji do danego przypadku z zastosowaniem tzw. ważenia zasad (model argumentacyjny). Sąd zatem każdorazowo wychodząc od te...
| Format: | Article |
|---|---|
| Language: | English |
| Published: |
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
2023-01-01
|
| Series: | Acta Iuris Stetinensis |
| Online Access: | https://wnus.usz.edu.pl/ais/pl/issue/1352/article/20711/ |
| _version_ | 1797333670527238144 |
|---|---|
| collection | DOAJ |
| description | W ocenie Sądu tekst prawny, w rozpatrywanej sprawie szczególnie, winien być traktowany raczej jako pewien standaryzowany, obowiązujący, ale dyskursywny wzorzec, który wymaga adaptacji do danego przypadku z zastosowaniem tzw. ważenia zasad (model argumentacyjny). Sąd zatem każdorazowo wychodząc od tekstu aktu prawnego powinien przejść do ważenia zasad, nie podważając oczywiście ani racjonalności ani celowości tekstu ustawy i w odniesieniu do okoliczności indywidualnej sprawy i zastosowanych w niej zasad przyznać stronie ochronę, która może polegać na przyznaniu prawa. Jednocześnie prawa, którego nie przyznaje wprost ustawa nie może uzyskać inaczej, niż przez decyzję sądową – decyzję organu tej władzy, jedynej władzy, która ma taką „moc sprawczą”. Ta moc nie polega jednak na kwestionowaniu reguły (bo tego robić sądowi nie wolno w jednostkowej sprawie), lecz na zastosowaniu wyjątku wbrew regule (co wolno, a nawet trzeba zrobić jeśli ma się czynić sprawiedliwość). Wychodząc z powyższego założenia przyjąć trzeba, że generalna derogacja jakichś norm byłaby w takim przypadku dozwolona, ale dokona się już na zasadzie wyjątku od wyjątku i wymagać będzie innego podejścia i trybu, niż związany z jednostkową sprawą. I przy takim podejściu tekstowy system prawa pozostaje stabilny, zaś sądy w indywidualnych sprawach mogą czynić wyjątki od „tekstu” (ustawy), co polega na ich indywidualizacji, a nie generalizacji. Rozważany przypadek,
w ocenie Sądu orzekającego w sprawie wymaga takiego właśnie podejścia, które, czego Sąd ma świadomość, rzadko się praktykuje. Gdyby tak bowiem było, uchwała byłaby zbędna, a sądy nie posługiwałyby się z reguły szablonową argumentacją konstytucyjną tylko stosowały klauzule generalne i zasady w indywidualnych sprawach tłumacząc dlaczego (czyli z jakiego konkretnie powodu) trzymają się albo odstępują od tekstu, zaś w braku wystarczających argumentów uchylałyby sprawę do ponownego rozpatrzenia po to, by uzyskać materiał do oceny. Sąd zauważa, że szablon i reguła generalna – a taką jest niewątpliwie uchwała NSA lub orzeczenie o niekonstytucyjności wydane przez TK), która „pasuje” do każdego przypadku, prędzej czy później prowadzi do konfliktu podobnego temu, który uzasadniał jej wprowadzenie). |
| first_indexed | 2024-03-08T08:08:18Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-4322c64c6b1a48f6a2ba6c8da3a33aaf |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 2083-4373 |
| language | English |
| last_indexed | 2024-03-08T08:08:18Z |
| publishDate | 2023-01-01 |
| publisher | Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego |
| record_format | Article |
| series | Acta Iuris Stetinensis |
| spelling | doaj.art-4322c64c6b1a48f6a2ba6c8da3a33aaf2024-02-02T09:46:20ZengWydawnictwo Naukowe Uniwersytetu SzczecińskiegoActa Iuris Stetinensis2083-43732023-01-014510.18276/ais.2023.45-10Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza WindakaW ocenie Sądu tekst prawny, w rozpatrywanej sprawie szczególnie, winien być traktowany raczej jako pewien standaryzowany, obowiązujący, ale dyskursywny wzorzec, który wymaga adaptacji do danego przypadku z zastosowaniem tzw. ważenia zasad (model argumentacyjny). Sąd zatem każdorazowo wychodząc od tekstu aktu prawnego powinien przejść do ważenia zasad, nie podważając oczywiście ani racjonalności ani celowości tekstu ustawy i w odniesieniu do okoliczności indywidualnej sprawy i zastosowanych w niej zasad przyznać stronie ochronę, która może polegać na przyznaniu prawa. Jednocześnie prawa, którego nie przyznaje wprost ustawa nie może uzyskać inaczej, niż przez decyzję sądową – decyzję organu tej władzy, jedynej władzy, która ma taką „moc sprawczą”. Ta moc nie polega jednak na kwestionowaniu reguły (bo tego robić sądowi nie wolno w jednostkowej sprawie), lecz na zastosowaniu wyjątku wbrew regule (co wolno, a nawet trzeba zrobić jeśli ma się czynić sprawiedliwość). Wychodząc z powyższego założenia przyjąć trzeba, że generalna derogacja jakichś norm byłaby w takim przypadku dozwolona, ale dokona się już na zasadzie wyjątku od wyjątku i wymagać będzie innego podejścia i trybu, niż związany z jednostkową sprawą. I przy takim podejściu tekstowy system prawa pozostaje stabilny, zaś sądy w indywidualnych sprawach mogą czynić wyjątki od „tekstu” (ustawy), co polega na ich indywidualizacji, a nie generalizacji. Rozważany przypadek, w ocenie Sądu orzekającego w sprawie wymaga takiego właśnie podejścia, które, czego Sąd ma świadomość, rzadko się praktykuje. Gdyby tak bowiem było, uchwała byłaby zbędna, a sądy nie posługiwałyby się z reguły szablonową argumentacją konstytucyjną tylko stosowały klauzule generalne i zasady w indywidualnych sprawach tłumacząc dlaczego (czyli z jakiego konkretnie powodu) trzymają się albo odstępują od tekstu, zaś w braku wystarczających argumentów uchylałyby sprawę do ponownego rozpatrzenia po to, by uzyskać materiał do oceny. Sąd zauważa, że szablon i reguła generalna – a taką jest niewątpliwie uchwała NSA lub orzeczenie o niekonstytucyjności wydane przez TK), która „pasuje” do każdego przypadku, prędzej czy później prowadzi do konfliktu podobnego temu, który uzasadniał jej wprowadzenie).https://wnus.usz.edu.pl/ais/pl/issue/1352/article/20711/ |
| spellingShingle | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka Acta Iuris Stetinensis |
| title | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka |
| title_full | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka |
| title_fullStr | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka |
| title_full_unstemmed | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka |
| title_short | Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2023 r. (II SA/Sz 1129/22) wraz ze zdaniem odrębnym sędziego WSA Arkadiusza Windaka |
| title_sort | wyrok wojewodzkiego sadu administracyjnego w szczecinie z dnia 16 marca 2023 r ii sa sz 1129 22 wraz ze zdaniem odrebnym sedziego wsa arkadiusza windaka |
| url | https://wnus.usz.edu.pl/ais/pl/issue/1352/article/20711/ |