مقایسه تأثیر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان miR-195 در رت ‌های صحرایی نر مبتلا به کاردیومیوپاتی دیابتی

مقاله پژوهشی مقدمه: عامل اصلی مرگ و میر بیماران مبتلا به دیابت، کاردیومیوپاتی است. ورزش منظم، سبب بهبود مقاومت به انسولین و کاهش مرگ بیماران مبتلا به دیابت می‌گردد. هدف این پژوهش، مقایسه‌ی تأثیر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان miR195 (خاص میوکارد است) در رت‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی مب...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مجید کاشف, مجتبی صالح پور, فرشته شهیدی, نعمت اله نجاتمند
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2023-02-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:https://jims.mui.ac.ir/article_30352_95516e744aef4b27ae2c126014d95954.pdf
Description
Summary:مقاله پژوهشی مقدمه: عامل اصلی مرگ و میر بیماران مبتلا به دیابت، کاردیومیوپاتی است. ورزش منظم، سبب بهبود مقاومت به انسولین و کاهش مرگ بیماران مبتلا به دیابت می‌گردد. هدف این پژوهش، مقایسه‌ی تأثیر شش هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان miR195 (خاص میوکارد است) در رت‌های نر مبتلا به کاردیومیوپاتی مبتلا به دیابت بود. روش‌ها: رت‌های نر با میانگین وزن 20 ± 200 گرم و سن 8 هفته، پس از القای دیابت (mg/kg STZ 50) به طور تصادفی به چهار گروه 6تایی (شم، شاهد، تمرین مقاومتی و هوازی) تقسیم شدند. یک گروه سالم (6 = n) نیز برای مقایسه با گروه مبتلا به دیابت در نظر گرفته شد. پروتکل‌های ورزشی به مدت 6 هفته انجام گردید. با استفاده از PCR-Real Time سطح بیان miR195 مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون‌های آماری One Way Anova و T همبسته برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: هر دو پروتکل هوازی و مقاومتی منجر به کاهش معنی‌دار گلوکز خون ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) شدند. Vvo2peak گروه هوازی و 1RM گروه مقاومتی افزایش معنی‌داری پیدا کردند. سطح بیان miR195 گروه شاهد مبتلا به دیابت و شم مبتلا به دیابت نسبت به گروه سالم، تفاوت بیشتری داشت، اما در گروه‌های تمرینی کمتر بود. نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی در قیاس با تمرین هوازی، اثر بهتری بر بیان miR195 و شاخص‌های دیابت داشت. بنابراین توصیه می‌شود بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی به سمت تمرینات مقاومتی گرایش پیدا کنند.
ISSN:1027-7595
1735-854X