تعیین عامل ریزش مو و درمان مؤثر آن در خرگوش های آزمایشگاهی
در جمعیت خرگوش‌های آزمایشگاهی پرورشی نژاد هلندی(Dutch) بطور همزمان در تعدادی (16 از مجموع 22) نوزاد در محدوه سنی 65-45 روزگی، ریزش مو (طاسی) در ناحیه بالای سر، مشاهده که بعد از یک هفته بطور کامل بدون مو می‌شدند. برای تعیین علت ریزش مو پس از مشاهده و لمس ناحیه مو ریخته، هیچگونه علائمی مبنی بر وجود تو...
| Main Authors: | , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Razi Vaccine and Serum Research Institute
2013-06-01
|
| Series: | Archives of Razi Institute |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://archrazi.areeo.ac.ir/article_103913_ae1b79bd7194894156284cae486e8a92.pdf |
| Summary: | در جمعیت خرگوش‌های آزمایشگاهی پرورشی نژاد هلندی(Dutch) بطور همزمان در تعدادی (16 از مجموع 22) نوزاد در محدوه سنی 65-45 روزگی، ریزش مو (طاسی) در ناحیه بالای سر، مشاهده که بعد از یک هفته بطور کامل بدون مو می‌شدند. برای تعیین علت ریزش مو پس از مشاهده و لمس ناحیه مو ریخته، هیچگونه علائمی مبنی بر وجود تورم، آبسه و تومور، احساس نگردید. در تراشه‌های پوست، در زیر میکروسکوپ انگل‌های خارجی مشاهده نگردید. همچنین در نمونه‌های پوست خراشیده شده، پس از رنگ‌آمیزی لاکتو فنل کاتن بلو و نیز رنگ آمیزی اختصاصی PAS، هیچ شواهدی از بیماری های قارچی وجود نداشت. نتیجه کشت در محیط های اختصاصی باکتریایی و قارچی نیز منفی بود. در بررسی آسیب شناسی، ضایعه آسیب شناختی خاصی مشاهده نشد. در مقاطع بافتی تهیه شده جهت التهاب پوستی قارچی، هیچ نشانه خاصی مشاهده نگردید. در کالبد گشایی حیوانات، ضایعات آسیب شناختی در اندام ها و بافت‌های مختلف مشاهده نشد. پس از منتفی شدن عوامل عفونی نسبت به آنالیز کامل پلت غذایی خرگوش‌ها اقدام و مشخص گردیده که در مقادیر انرژی غذا، درصد پروتئین و میزان فیبر خام، کاهش قابل ملاحظه‌ای برای خرگوش‌های در حال رشد وجود دارد. مقدار روی و سایر فاکتورهای غذایی، در محدوده نرمال قرار داشتند. از آنجاکه کمبود بعضی از عوامل غذایی بویژه پروتئین و فیبرخام باعث ریزش مو در خرگوش‌ها می‌شود، بعد از افزودن مقادیر پروتئین، انرژی و فیبر و موازنه دقیق، جیره غذایی با فرمول جدید آماده گردید. خرگوش های مبتلا در دو قفس جداگانه در دو گروه هفت تایی تقسیم شدند. به گروه اول خرگوش‌های با ریزش مو، جیره غذایی جدید و گروه دیگر همانند قبل از غذای قبلی داده شد. پس از 20 روز در گروه 1 رشد مجدد مو در منطقه بدون مو آغاز شد و پس از 10 روز پوشش مو در آنها کامل گردید. اما در خرگوش های گروه 2، بصورت بدون مو باقی ماندند. با درمان مؤثر در گروه 1، عملیات مشابه برای گروه 2 تکرار گردید که آنها نیز بعد از 30-20 روز بطور کامل تحت درمان قرار گرفتند. با نتایج بدست آمده از این تحقیق جهت پیشگیری از اختلالات مختلف، از جمله ریزش مو، فرمول جدید بعنوان تأمین کننده مناسب مواد غذایی برای مرحله رشد به جمعیت پرورشی خرگوش‌های آزمایشگاهی معرفی گردید. |
|---|---|
| ISSN: | 0365-3439 2008-9872 |