نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا

بخش قابل توجهی از فرهنگ و روحیات گویشوران در جامعة زبانی را می‌توان در زبان آن‌ها یافت؛ از این ‌روی، نفرین‌ها به عنوان یک بخش‌ از زبان و فرهنگ، قابلِ بررسی است. پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف طبقه‌بندی مضمونیِ نفرین‌های فارسی به شیوۀ تحلیل محتوا در چارچوب نظری رابطۀ متقابل زبان و فرهنگ (ز...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مریم جعفرزاده, حسین قربان‌پور آرانی, عباس زارعی
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2022-06-01
Series:زبان پژوهی
Subjects:
Online Access:https://zabanpazhuhi.alzahra.ac.ir/article_5722_54f9717b5beadc6ec5b50b90c73719ed.pdf
_version_ 1818468208639737856
author مریم جعفرزاده
حسین قربان‌پور آرانی
عباس زارعی
author_facet مریم جعفرزاده
حسین قربان‌پور آرانی
عباس زارعی
author_sort مریم جعفرزاده
collection DOAJ
description بخش قابل توجهی از فرهنگ و روحیات گویشوران در جامعة زبانی را می‌توان در زبان آن‌ها یافت؛ از این ‌روی، نفرین‌ها به عنوان یک بخش‌ از زبان و فرهنگ، قابلِ بررسی است. پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف طبقه‌بندی مضمونیِ نفرین‌های فارسی به شیوۀ تحلیل محتوا در چارچوب نظری رابطۀ متقابل زبان و فرهنگ (زباهنگ) انجام ‌شد. نخست، با بررسی تمام گونه‌ها و نمونه‌های نفرین‌های ثبت‌شده در فرهنگ‌های معتبر زبان عامیانه، دویست و بیست و پنج نفرین گرد‌آوری شد. پس از گرد­آوری داده­ها و انتخاب هر نفرین به عنوان واحد تحلیل،  با استفاده از شیوۀ کد­گذاری محوری مضامین اولیه بر اساس محتوا استخراج و در مرحلۀ دوم کدگذاری مضامین اصلی نفرین‌ها مشخص شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که دویست و بیست و پنج نوع نفرین ثبت شده در منبع‌های دیگر را می‌توان بر مبنای طبقه‌بندی محتوایی نفرین‌های فارسی، در ده مضمون اصلی مرگ، درد و بیماری، ‌خیرندیدن و بدبختی، عضو و نقص فیزیکی، رزق و روزی، مصیبت، حساب و کتاب، شرافت خانوادگی، بی‌سعادتی و پس از مرگ دسته‌بندی‌کرد. این ده مضمون و فراوانی‌های مربوط به آن‌ها انعکاسی از درجۀ تأثیر ارتباط متقابل فرهنگ و زبان در استفاده از نفرین‌هاست. یافته‌ها نشان‌ داد که فراوان­ترین مضمون در نفرین­های زبان فارسی از آنِ طبقۀ مرگ است (فراوانی= 94 نوع، معادل 77. 41 درصد). نفرین‌های دارای کمترین فراوانی دربردارندۀ مضمون بی‌سعادتی و مضمون زندگی پس از مرگ هستند که هر یک فقط 33. 1 درصد داده‌ها را تشکیل ‌می­دهند. اگرچه این یافته‌ها نمایانگر فراوانی بالای نفرین‌های مربوط به مرگ در زبان فارسی هیتند، پژوهش‌های بیشتری برای درک بهتر آن‌ها در پیکره‌های نوشتاری و گفتاری فارسی پیشنهاد می­شود.
first_indexed 2024-04-13T21:10:12Z
format Article
id doaj.art-4927a3d60cf44cbf8da7678c14a0174a
institution Directory Open Access Journal
issn 2008-8833
2538-1989
language fas
last_indexed 2024-04-13T21:10:12Z
publishDate 2022-06-01
publisher Alzahra University
record_format Article
series زبان پژوهی
spelling doaj.art-4927a3d60cf44cbf8da7678c14a0174a2022-12-22T02:29:51ZfasAlzahra Universityزبان پژوهی2008-88332538-19892022-06-01144318921210.22051/jlr.2021.36003.20425722نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوامریم جعفرزاده0حسین قربان‌پور آرانی1عباس زارعی2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایراناستادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی ، دانشگاه کاشان، کاشان، ایراندانشیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران؛بخش قابل توجهی از فرهنگ و روحیات گویشوران در جامعة زبانی را می‌توان در زبان آن‌ها یافت؛ از این ‌روی، نفرین‌ها به عنوان یک بخش‌ از زبان و فرهنگ، قابلِ بررسی است. پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف طبقه‌بندی مضمونیِ نفرین‌های فارسی به شیوۀ تحلیل محتوا در چارچوب نظری رابطۀ متقابل زبان و فرهنگ (زباهنگ) انجام ‌شد. نخست، با بررسی تمام گونه‌ها و نمونه‌های نفرین‌های ثبت‌شده در فرهنگ‌های معتبر زبان عامیانه، دویست و بیست و پنج نفرین گرد‌آوری شد. پس از گرد­آوری داده­ها و انتخاب هر نفرین به عنوان واحد تحلیل،  با استفاده از شیوۀ کد­گذاری محوری مضامین اولیه بر اساس محتوا استخراج و در مرحلۀ دوم کدگذاری مضامین اصلی نفرین‌ها مشخص شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که دویست و بیست و پنج نوع نفرین ثبت شده در منبع‌های دیگر را می‌توان بر مبنای طبقه‌بندی محتوایی نفرین‌های فارسی، در ده مضمون اصلی مرگ، درد و بیماری، ‌خیرندیدن و بدبختی، عضو و نقص فیزیکی، رزق و روزی، مصیبت، حساب و کتاب، شرافت خانوادگی، بی‌سعادتی و پس از مرگ دسته‌بندی‌کرد. این ده مضمون و فراوانی‌های مربوط به آن‌ها انعکاسی از درجۀ تأثیر ارتباط متقابل فرهنگ و زبان در استفاده از نفرین‌هاست. یافته‌ها نشان‌ داد که فراوان­ترین مضمون در نفرین­های زبان فارسی از آنِ طبقۀ مرگ است (فراوانی= 94 نوع، معادل 77. 41 درصد). نفرین‌های دارای کمترین فراوانی دربردارندۀ مضمون بی‌سعادتی و مضمون زندگی پس از مرگ هستند که هر یک فقط 33. 1 درصد داده‌ها را تشکیل ‌می­دهند. اگرچه این یافته‌ها نمایانگر فراوانی بالای نفرین‌های مربوط به مرگ در زبان فارسی هیتند، پژوهش‌های بیشتری برای درک بهتر آن‌ها در پیکره‌های نوشتاری و گفتاری فارسی پیشنهاد می­شود.https://zabanpazhuhi.alzahra.ac.ir/article_5722_54f9717b5beadc6ec5b50b90c73719ed.pdfزبان فارسیفرهنگ عامیانهزباهنگنفرینتحلیل محتوا
spellingShingle مریم جعفرزاده
حسین قربان‌پور آرانی
عباس زارعی
نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
زبان پژوهی
زبان فارسی
فرهنگ عامیانه
زباهنگ
نفرین
تحلیل محتوا
title نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
title_full نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
title_fullStr نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
title_full_unstemmed نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
title_short نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
title_sort نفرین در زبان عامیانه بر اساس روش تحلیل محتوا
topic زبان فارسی
فرهنگ عامیانه
زباهنگ
نفرین
تحلیل محتوا
url https://zabanpazhuhi.alzahra.ac.ir/article_5722_54f9717b5beadc6ec5b50b90c73719ed.pdf
work_keys_str_mv AT mrymjʿfrzạdh nfryndrzbạnʿạmyạnhbrạsạsrwsẖtḥlylmḥtwạ
AT ḥsynqrbạnpwrậrạny nfryndrzbạnʿạmyạnhbrạsạsrwsẖtḥlylmḥtwạ
AT ʿbạszạrʿy nfryndrzbạnʿạmyạnhbrạsạsrwsẖtḥlylmḥtwạ